strong>Leesclub 109,  Moord in Zuid-Afrika   –  Arine Prins en Hugo Verkley Inleiding Het verhaal:  Moord in Zuid-Afrika Voor Arine Prins en haar gezin komt er in de nacht van 7 op 8 april 2017 een abrupt einde aan hun Afrikaanse droom. Zij wordt in haar huis in het Zuid-Afrikaanse Barberton overvallen door vijf mannen. Arine en vriend William komen er levend vanaf, echtgenoot Peet niet. In 1999 laten Peet en Arine, en hun kinderen Beer en Sterre, Nederland achter zich voor de fascinerende natuur, het fijne klimaat en een schitterende boerderij. Al snel blijkt Zuid-Afrika toch niet zo’n droomland te zijn; dochter Sterre wordt misbruikt door een buurman, zoon Beer komt in de gevangenis terecht en het lukt Peet en Arine niet om genoeg geld te verdienen. Net als ze op het punt staan om, na 18 jaar, terug te keren naar Nederland, komen de vijf donkere mannen hun huis binnen. Terwijl Arine vastgebonden op de grond ligt en haar man urenlang wordt mishandeld, ziet zij haar markante leven vol met ups en downs aan zich voorbijtrekken. De moord kreeg in 2017 volop aandacht in de media en de politiek. Een aangrijpend en actueel boek dat je niet weg kunt leggen ******************** De schrijver: Hugo Verkley Verhalen vertellen van mensen met bijzondere levens en die mensen daarmee een gezicht geven, dat is waar journalist en antropoloog Hugo Verkley goed in is. En dat de Utrechtse auteur dat ook werkelijk is, bewijzen de prijzen en nominaties van eerder werk wel. Zo schreef hij een boek over de mijnramp die in 2010 plaatsvond in Chili. Daarna publiceerde hij twee boeken over dak- en thuislozen waarvan Straatgeheimen de Brave New Booksprijs van 2014 won. Royston, dat eind 2017 verscheen, vertelt het bijzondere levensverhaal van Royston Drenthe, die voetbalde voor clubs als Feyenoord, Real Madrid en Everton. Het boek won de Staantribune verkiezing voor Voetbalboek van het Jaar 2017 en was één van de zes genomineerden voor de Nico Scheepmaker Beker 2017. In 2018 verscheen Moord in Zuid-Afrika. De lezers: Lezer 1: coenraad, 53 jaar Na de tekst gelezen te hebben waar het boek over gaat is de eerste gedachte wat verschrikkelijk als je je droom probeert te realiseren en dan als het uiteindelijk niet geheel gelukt is overkomt je dit. In een woord VERSCHRIKKELIJK. Maar mijn fascinatie is gewekt en ik wil weten wat, en hoe ze die 18 jaar hebben ge-, maar ook hebben, beleefd. Lezer 2: nini_ingrid, 50 jaar Ik had me eerst niet opgegeven omdat ik normaal niet veel waargebeurde verhalen lees en ik dacht dat er genoeg personen zouden zijn die dit boek zouden willen lezen maar nu er nog plaatsen zijn heb ik eens goed gelezen waarover het gaat en ik vind het wel een erg aangrijpend boek dat ik nu wel graag zou lezen. Ik vind het ook heel dapper dan Arine haar verhaal verteld heeft en vragen wilt beantwoorden Lezer 3: maria, 57 jaar Een samenvatting die de hele week bleef hangen…. Hoe afschuwelijk om dat te  moeten meemaken, zelf vastgebonden, je man mishandeld wat je ook nog hoort en wellicht ziet?.. En het er niet levend afbrengt…,vermoord….,  door wat een hel is zij die nacht gegaan….je bestaan op losse schroeven…ik heb er geen woorden voor….aangrijpend…. en dan nog wel net als je op het punt van vertrekken staat. Van een land waarvan je hoge verwachtingen had, die niet waargemaakt zijn. Een cover met een indringend oog van Arine? Die de overvallers ziet…. Lezer 4: mariskavv, 40 jaar Ik houd van waargebeurde verhalen die goed verteld worden. Als ik de beschrijving lees van het boek klinkt dat veelbelovend. Ook de recensies zijn goed. Dus ik doe graag mee met de leesclub! Lezer 5: Jet spanjersberg, 56 jaar Ik dacht het zal wel storm lopen bij deze leesclub, maar als er nog plaatsen zijn dan doe ik graag mee. Lezer 6: Jolanda, 56 jaar Ik heb dit gevolgd in kranten en media. Ik was nog bezig in een boek  dus wilde niet hebberig lijken, maar anders heel graag. Lezer 7: Tommy, 56 jaar Ik hou van Zuid-Afrika, volg de politiek (steun Orania) maar durf er niet naartoe, juist door die plaasmoorde. Lezer 8: Bianca0502, 48 jaar Mijn man en in hebben ook in dubio gestaan om te kijken of Zuid-Afrika een land om te wonen zou zijn voor ons. Maar na veel onderzoek en het bekijken van een emotionele documentaire over Nederlandse gezinnen die vele problemen hebben gehad (van wegpesten tot moord toe) hebben we besloten dat we ons daar niet veilig zouden voelen. Dit boek wil ik graag lezen omdat dit non-fictie is en ik ben er via een leesclub van jullie (Thank You for Your Service) achter gekomen dat dit soort non-fictie me heel goed ligt. Lezer 9: Resie, 31 jaar Het boek spreekt me direct aan. Ik ben afgestudeerd in strafrecht. Misdaad heeft iets mysterieus voor mij, iets waar ik meer van wil weten. Het hoe, het waarom en de mens erachter. Het verhaal vanuit één van de slachtoffers wil ik graag lezen en haar zo een beetje leren kennen. Lezer 10: Wilma van Klompenberg, 38 jaar Naast thrillers lees ik ook graag andere genres. Ben benieuwd wat er allemaal in Zuid-Afrika gebeurd is en hoe ze het beleefd heeft Lezer 11: astridheijnen, 58 jaar De beschrijving van dit boek is heel heftig. Zoiets heb ik nog nooit gelezen en ben er dan ook erg benieuwd naar. Lezer 12: foxlake, 66 jaar Graag wil ik meedoen met deze leesclub. Zuid-Afrika vind ik een boeiend land, ben er al eens geweest toen mijn zoon er een half jaar was vanwege studie en in oktober ga ik nogmaals een maand op vakantie daarnaartoe. Het is een land van uitersten. Lezer 13: Dayenne, 31 jaar Dit lijkt me een zeer bijzonder verhaal, omdat  Arine Prins alles zelf heeft meegemaakt. De beschrijving maakt mij erg nieuwsgierig naar het boek! Graag zou ik lezen en ervaringen delen in de leesclub. Lezer 14: juanita, 39 jaar Ik las zonet de korte inhoud van het boek  Moord in Zuid-Afrika en mijn god, wat heftig!! Ik ben gelijk enkele recensies gaan opzoeken en ben alleen maar benieuwder geworden naar dit schokkende boek. Daarom zou ik me heel graag inschrijven voor deze leesclub. Lezer 15: Marina67, 51 jaar Ik wil meedoen met deze leesclub omdat ik gefascineerd ben door Zuid-Afrika sinds ik daar geweest ben. Ik heb daar toen ook Nederlandse eigenaars van een B&B en boerderij gesproken die vertelden hoe moeilijk het momenteel is voor Nederlanders en andere blanke boeren en dat ze soms echt vrezen voor hun leven. Hun terrein was ook met 4 hekken met codes beveiligd. Ook heb ik op tv eens een documentaire hierover gezien. Dit onderwerp interesseert mij dus in hoge mate, vandaar mijn inschrijving. Daarnaast vind ik het leuk om over een gelezen boek van gedachten te wisselen met anderen en om recensies te schrijven. Lezers die met een eigen exemplaar actief hebben deelgenomen: ……… De Leesclub: Deze leesclub bondig en met een knipoog. Het honderd-negende boek dat door de leesclub is gelezen is  Moord in Zuid-Afrika, geschreven door  Arine Prins, Hugo Verkley, uitgegeven en beschikbaar gesteld door  Sweek Publishing. Verhalen vertellen van mensen met bijzondere levens en die mensen daarmee een gezicht geven, dat is waar journalist en antropoloog  Hugo Verkley  goed in is. Kan hij het waargebeurde verhaal van  Arine Prins  ook zo goed vertellen? Voor  Arine Prins  en haar gezin komt er in de nacht van 7 op 8 april 2017 een abrupt einde aan hun Afrikaanse droom. De familie wordt in haar huis in het Zuid-Afrikaanse Barberton overvallen door vijf mannen. Een verhaal wat wel een thriller lijkt als je het onderwerp leest maar helaas is het dit keer geen fictie maar waargebeurd. De reden voor inschrijving voor deze leesclub waren, zoals verwacht, redelijk divers. Zoals  maria verwoordt: ‘Een samenvatting die de hele week bleef hangen…. Hoe afschuwelijk om dat te moeten meemaken, zelf vastgebonden, je man mishandeld wat je ook nog hoort en wellicht ziet’.  Jolanda  kende de gebeurtenis: ‘Ik heb dit gevolgd in kranten en media’. Voor Tommy  was de reden weer anders: ‘Ik hou van Zuid-Afrika, volg de politiek (steun Orania) maar durf er niet naartoe, juist door die plaasmoorde’. En  Bianca0602  kreeg bevestiging dat hun eerder gemaakte keuze een juiste is geweest: ‘Mijn man en in hebben ook in dubio gestaan om te kijken of Zuid-Afrika een land om te wonen zou zijn voor ons. Maar na veel onderzoek en het bekijken van een emotionele documentaire over Nederlandse gezinnen die vele problemen hebben gehad (van wegpesten tot moord toe) hebben we besloten dat we ons daar niet veilig zouden voelen’. Nu wat de cover betreft: marina67:  ‘de cover vind ik aantrekkelijk. De zebra spreekt mij om persoonlijke redenen aan. En het feit dat er personen in het blauwe oog staan geeft een bepaalde spanning’.  ‘Het boek ziet er dreigend en angstaanjagend uit’. zegt  Dayenne  goedkeurend.  ’Ik verwacht een mooi verhaal, mooi in de zin van een verhaal dat blijft rondspoken in je hoofd, lange tijd na het dichtslaan van het boek’ zegt  Bianca0602  voor het lezen. Tijdens het lezen zegt nini_ingrid: ‘Het verhaal is wel heftig en ik kan het niet in één keer uitlezen omdat ik het telkens moet verwerken’. Coenraad  is te spreken over het einde ‘Het einde van het verhaal daarin wordt het verdriet zichtbaar en krijg het verhaal ook een beetje de emotie die bij dit soort verhalen hoort’. ‘De schrijfstijl is eigenlijk gewoon zoals Arine het hele verhaal vertelt, haar eigen woorden, niets is achter gehouden. Je zit haast tegenover haar’ knikt  Jet spanjersberg  tevreden. Ook  Tommy  klinkt tevreden ‘De afwisseling in de hoofdstukken zorgt dat het drama in behapbare brokken op je afkomt’. En na dit kort intermezzo net zo nieuwsgierig als wij? Dan lees met ons verder…. Voor het lezen: In deze rubriek wordt aan de lezers gevraagd een verwachting te geven op basis van de cover, achterflap en hun verwachting. Hiermee wordt een beeld gevormd in hoeverre de buitenkant van een boek, lezers kan interesseren. Citaat Marina67: De cover vind ik aantrekkelijk. De zebra spreekt mij om persoonlijke redenen aan. En het feit dat er personen in het blauwe oog staan geeft een bepaalde spanning. Ik verwacht een spannend, maar ook aangrijpend verhaal over een persoonlijke tragedie in een verdeeld, gevaarlijk maar ook prachtig land. Citaat Juanita: Ik verwacht een spannend verhaal te lezen waarbij ik af en toe eens zal moeten slikken en mss wel een traantje wegpinken, zeker omdat je weet dat het waargebeurd is. Het klinkt in ieder geval heftig wat het gezin is overkomen. Citaat Bianca0602: De titel van het boek heel groot en ik vind het wel goed gedaan om tevens op de cover groot te vermelden dat het om een waargebeurd verhaal gaat. Een mooi eerbetoon aan Peet van Es. Ik verwacht een mooi verhaal, mooi in de zin van een verhaal dat blijft rondspoken in je hoofd, lange tijd na het dichtslaan van het boek Citaat Tommy: Normaal huiver ik bij waargebeurde verhalen en blijf er liever af. Daar het onderwerp me interesseeert (als vriend van Zuid-Afrika en Orania) maak ik hier graag een uitzondering op. “De dood van Peet van Es” kan geen leuk verhaal opleveren, wel een boek dat prettig leest, boeit, beklemt en doet nadenken. Citaat Jolanda: Cover: Een lugubere uitstraling. Maar waar veel emotie in is gelegd. Ik verwacht een heftig verhaal waarin verdriet, emotie en stof tot nadenken. Citaat Dayenne: Het boek ziet er dreigend en angstaanjagend uit. Het past goed bij een thriller. Ik verwacht een spannend verhaal over een verschrikkelijke gebeurtenis. Doordat het echt heeft plaatsgevonden, verwacht ik dat het me wel meer aangrijpt dan een andere thriller. Citaat mariskavv: Ik ken de auteur niet, dus moeilijk wat ik dan voor verwachting heb. Ik hoop op een goed geschreven boek. Ik lees goede recensies van het boek en ik houd wel van waargebeurde verhalen, dus ik heb wel hooggespannen verwachtingen. Citaat maria: De cover vind ik met het oog waarin je denk ik de daders ziet vanuit de schrijfster angstaanjagend. Ik zie haar zo liggen. Ik ken de auteur niet. Ik verwacht een realistisch boek met ellende, aangrijpend, emoties, wat blijft hangen. Tijdens het lezen: In deze rubriek is aan de lezers gevraagd om hun aandacht te vestigen op opmerkelijke citaten en de zinsopbouw, woordkeuze of andere in het oog springende tekst. Dit zorgt altijd voor leuke discussies. We zetten de opmerkelijkste uitspraken voor u op een rijtje: Citaat Jet spanjersberg: Geen idee hoe een verhaal zoals als dit verhaal zich hoort te ontwikkelen, maar de opbouw en de manier hoe de hoofdstukken zich opvolgen, vind ik goed gedaan. Citaat nini_ingrid: Het verhaal is wel heftig en ik kan het niet in één keer uitlezen omdat ik het telkens moet verwerken. Het komt echt hard binnen en omdat het waargebeurd is, vind ik het nog heviger en moeilijker om verder te lezen. Dus moet ik tussendoor eens iets luchtiger lezen. Citaat foxlake: “Ik hou van zebra’s omdat ze geen onderscheid maken tussen zwart en wit maar beide kleuren even liefhebben”. Zelf had ik verwacht dat het alleen over de moord zou gaan maar het is heel prettig om hun levensverhaal in Zuid-Afrika te lezen. Dat verduidelijkt een hoop. Wilde het boek alleen maar zo snel mogelijk uit lezen, zo onder de indruk was ik van het verhaal. Citaat Wilma van Klompenburg: Ik heb het boek nog niet helemaal uit. Maar wat ik heb gelezen is goed. De hoofdstukken zijn goed opgebouwd. Citaat coenraad: De schrijfstijl is vlot waardoor het makkelijk leest. De levensstijl die Arine en Peet leven wordt goed verwoord waardoor ik er wel een bepaald beeld bij kan vormen. Hoewel het een heftige gebeurtenis is geweest en het een groot impact voor een gezin is weet Hugo Verkley dit helaas niet bij mij over te brengen. Ik zit het te lezen alsof Arine het op de automatische piloot vertelt waardoor het bij mij weinig tot niets aan emotie teweegbrengt. Na het lezen: In de laatste rubriek wordt openlijk over de inhoud van het verhaal gediscussieerd. Doelstelling is om hier gezamenlijk vast te stellen of de meningen overeenkomen, iedereen het verhaal op een zelfde wijze leest, beleeft en waardeert.  Moord in Zuid-Afrika is uiteindelijk door 13 lezers beoordeeld en gewaardeerd. Het krijgt als  109de  leesclubboek een gemiddelde puntenwaardering van  8,55 dat ruim voldoende is voor een mooie plaats plaats in de HALL of FAME, en natuurlijk ook is opgenomen in de Gerankte Deelnemerslijst. Noot redactie over de bepaling gemiddelde puntenwaardering: Door de deelnemers wordt een puntenwaardering over de zes belangrijkste facetten toegekend, over een schaal van 0 t/m 10. Dit geeft een realistischer, vollediger en nauwkeuriger beeld van de totstandkoming van de eindwaardering. Voor  Moord in Zuid-Afrika van Arine Prins, Hugo Verkley geldt de gemiddelde beoordeling per facet, zoals hieronder is weergegeven. 1. Spanning: 8,46 2. Plot: 8,23 3. Leesplezier: 8,54 4. Schrijfstijl: 8,62 5. Originaliteit: 9,15 6. Psychologie: 8,31 Gemiddelde puntenwaardering: 8,55 Wat vindt  Hugo Verkley en Arine Prins  van deze leesclub? De voorbije weken hebben Arine en ik met veel plezier en regelmaat de site van de leesclub bezocht. Iedere keer waren we weer benieuwd wat de meningen van de lezers waren, en telkens weer werden wij blij verrast. Wat was het fijn om al die positieve en mooie reacties te lezen. Natuurlijk, het boek behandelt een heftig onderwerp en was soms best zwaar om te maken, maar het is ontzettend mooi om te lezen dat het werk wordt gewaardeerd. Toen wij vorig jaar aan het boek begonnen, deden we dat niet met het idee om er een sensationeel verhaal van te maken. Het idee was om het verhaal over de dood van Peet zo waarheidsgetrouw mogelijk op papier te zetten. Het verhaal begon voor Hugo als een krantenbericht dat voornieuwsgierigheid zorgde; wat was er daar in Zuid-Afrika gebeurd en wat had dat voor impact op het leven van Arine en haar gezin? En wie was Peet? Het maken van het boek was niet altijd even gemakkelijk. Voor Hugo niet om dezware verhalen aan te horen en ook niet voor Arine en haar gezin om steeds weer terug te moeten keren naar de meest verschrikkelijke gebeurtenissen uit hun leven. Uiteindelijk hebben we geprobeerd het verhaal van Arine en haar gezin te vertellen op een toegankelijke en oprechte manier. We zijn erg content met de reacties vanuit de lezers en waarderen jullie voor de tijd en moeite die jullie in het lezen en beoordelen van het boek hebben gestopt. Hartelijke groet, Getekend:  Hugo Verkley, Arine Prins. Een impressie van de antwoorden die  Arine Prins  en Hugo Verkley  gaven op lezersvragen: Marina67 vraagt: Hallo Arine en Hugo, ik heb nu een aantal hoofdstukken gelezen en ik vraag me af waarom jullie ervoor hebben gekozen om heden en verleden zo door elkaar te laten lopen, en niet bv 3 delen, de tijd voor ZA, tijdens (en dan in chronologisch volgorde) de tijd in ZA en de tijd na de dood van Peet. Het is nu steeds zo schakelen. Groet Marina Hugo Verkley antwoordt: Beste Marina, Hartelijk dank voor je vraag. We hebben ervoor gekozen om de spanning zo op te bouwen. Iets verder in het boek switchen we overigens niet per hoofdstuk van tijd. Vriendelijke groet, Hugo Bianca vraagt: Arine, jij zegt in het één na laatste hoofdstuk het volgende: Spijt van ons avontuur in Zuid-Afrika heb ik niet. Als we het over mochten doen, zou ik zo weer die kant opgaan. Met alle ellende daar, het hoofd nauwelijks boven water kunnen houden, gevangenis voor de mannen i.v.m. illegaal werken, de altijd aanwezige dreiging…….. Wat zou je anders gedaan hebben als je dit wist van te voren? Arine Prins antwoordt: Hi Bianca, wellicht minder impulsief gehandeld hebben, we droomde van de natuur en ‘t land waar alles kon en mocht, waar ‘t altijd warm was en de sterrenhemels oneindig waren, als een soort roze wolk gehandeld. Nu zit ik in de zwarte pek, dus impulsiviteit is ver te zoeken. Ik denk dat het handig is om inderdaad goed geïnformeerd te handelen, maar zo waren we niet, wij geloofden in elkaar en dat was goed genoeg. Liefs Arine* Juanita vraagt: Vraagje voor Arine. Wat ik mij afvraag is of je nu in Nederland ook nog visioenen hebt waar je misschien soms Peet ziet? En ook, hoe het nu eigenlijk met je gaat? Hoe kom je zoveel onrecht en machteloosheid te boven? Ik was echt bij mijn keel gegrepen na het lezen van jullie verhaal en heb toch even moeten bekomen. In ieder geval wens ik jou en je kinderen nog veel sterkte en nog heel veel geluk in jullie verdere leven, met Peet die vanboven over jullie waakt!! Arine Prins antwoordt: Hi Juanita, lief dat je zo met ons meevoelt, ja ik zie nog steeds visioenen, heb ik mijn hele leven al gehad, mijn dochter ook. En zo heb ik toch nog een beetje troost als ik voel dat Peet om me heen is, het is voor ons enorm wennen hier, ik ben op zoek naar een plekje met een tuintje waar we heel voorzichtig onzelf weer kunnen vinden en zijn. Liefs Arine* Voor alle vragen aan en antwoorden van  Arine Prins  en Hugo Verkley, klik hier Citaat Bianca0602: Ja, de schrijfstijl is perfect voor dit verhaal. Ik had de gehele tijd het idee dat ik samen met Arine in 1 kamer zat en dat zij het hele verhaal aan mij vertelde. Jazeker, ik heb bewondering voor de openheid van Arine. Ze vertelt niet alleen het verhaal over de moord maar is ook heel erg open over hun relatie, hun levens, hun karakters echt alles. Daarbij spaart ze niemand, niet Peet en zeker niet zichzelf. Het is een bijzonder verhaal. Ik wilde blijven lezen omdat ik het gevoel had dat Arine naast me zat en het verhaal persoonlijk aan mij vertelde. Dus het voelde niet als het lezen van een verhaal. Hugo heeft het verhaal van Arine levend gemaakt voor mij. Ik vind het heel moedig van Arine dat het geen mooi verhaal is geworden waarbij ‘niets dan goeds over de doden’ zeker niet overheerst. Beoordeling: 9,83 Citaat foxlake: De schrijfstijl vond ik prettig. Niet met veel mooie woorden beschreven maar gewoon rauw zoals het gebeurd is. De auteur heeft zich zeker goed in de belevenissen van Arine ingeleefd. Hij heeft de gebeurtenissen beschreven zonder poespas er omheen. Het was even wennen maar al snel zat ik vol in het verhaal en had ik nergens meer last van. Ik heb zeker bewondering voor de openhartigheid van Arine.Het zal waarschijnlijk niet makkelijk zijn geweest om alles weer opnieuw te beleven. Ik vond het een boeiend en zwaar verhaal. Heb het boek in 1 dag uitgelezen. Dit boek is zo geschreven dat het lijkt of Arine tegenover je zit tijdens het vertellen van het verhaal. Dat komt men niet zo vaak tegen. Beoordeling: 9,67 Citaat Jet spanjersberg: De schrijfstijl is eigenlijk gewoon zoals Arine het hele verhaal vertelt, haar eigen woorden, niets is achter gehouden. Je zit haast tegen over haar. Het is juist goed gedaan, door steeds je te prikkelen, wil je ook door blijven lezen. Dus ja, ik vond het een prima verhaallijn, met die tijdssprongen. Ik kan me ook indenken dat toen Arine het verhaal opnieuw “moest beleven” het fijn is om even om te schakelen naar wat leuke dingen van Zuid-Afrika. Ja het verhaal had steeds de volle aandacht. Het is een uniek boek, omdat het Arine’s verhaal is! Beoordeling: 8,83 Citaat Marina67: Chapeau voor Hugo! Ik vind dat hij er een prachtig verhaal van heeft gemaakt wat echt binnenkomt bij de lezer. Ik leefde echt mee met het gezin. Het verhaal leest vlot. Aanvankelijk vond ik de verhaallijn niet logisch en had ik liever gezien dat het een chronologisch verhaal was in plaats van dat het het zo van de hak op de tak sprong. Maar gaandeweg wende ik eraan. Ik heb zeker bewondering voor haar openhartigheid en eerlijkheid. Ze maakt de dingen niet mooier of lelijker dan ze zijn. Ik kon hierdoor erg met haar meevoelen. Ik vind de schrijfstijl prettig. Het verhaal is goed verwoord, goed te volgen en boeiend geschreven. Beoordeling: 9,17 Citaat Juanita: Het verhaal las heel vlot, ik kon me goed inleven in het verhaal, soms met een lach, soms met een traan of een krop in de keel. Ook kreeg je zo een goed beeld van Zuid-Afrika. Bewondering voor de openhartigheid van Arine heb ik zeker!! Het vertellen wat hen overkomen is zal waarschijnlijk opnieuw voor heel veel emoties gezorgd hebben. Ik vond het een boeiend verhaal, maar bij de beschrijving over de geschiedenis verslapte mijn aandacht wel eens. Het is een aangrijpend waargebeurd verhaal, zoals ik er al een paar gelezen heb, maar het boek mogen lezen in deze leesclub samen met Arine en Hugo maakt dat ik het verhaal precies als dichter en nog aangrijpender heb ervaren. Beoordeling: 9,50 Citaat nini_ingrid: De schrijfstijl past bij het soort verhaal, want het leest heel vlot. Nee, de verhaallijn vond ik niet prettig, ik vond het nogal verwarrend en ik moest me dikwijls nogal concentreren om bij te houden of het heden was of verleden tijd. Ik vond het einde niet echt af, niet goed uitgewerkt en wat abrupt gedaan. Ja, ik vond het een boeiend verhaal, het boek had voortdurend mijn volle aandacht. Voor mij was het een uniek boek omdat ik nog nooit zo een verhaal heb gelezen dat door de persoon zelf verteld is die het heeft meegemaakt. Beoordeling: 8,50 Citaat Tommy: De karakters zijn goed neergezet, als echte mensen met de liefde van een hecht gezin maar ook met hun kleine kantjes. De afwisseling in de hoofdstukken zorgt dat het drama in behapbare brokken op je afkomt. Mede door het contrast tussen het geluk van dit gezin voorafgaand aan het drama en wat er daarna gebeurt. Er wordt stelselmatig opgebouwd naar de moord waarvan je op voorhand weet dat die er zit aan te komen. Afgewisseld met de flashbacks krijg je een volledig overzicht van de hele tijdlijn die eraan voorafgaat. Het einde van het verhaal kwam op mij positief en hoopgevend voor de toekomst. Uiteraard was het boeiend en had het mijn volle aandacht, al moest ik het boek wel een paar keer wegleggen om alles te verwerken. Beoordeling: 7,67 Citaat Jolanda: De karakters zijn goed neergezet. Een liefdevol gezin. Het verhaal is vrij simpel geschreven door de auteur. De auteur heeft dit wel vrij goed neergezet. Nee, de verhaallijn is niet logisch in het begin wel wennen aan de schrijfstijl. Een afschuwelijk verhaal wat je nooit en te nimmer zou willen mee willen maken. Ja, het boek had voortdurend mijn volle aandacht omdat het zo bizar is wil je graag het einde weten. Beoordeling: 9,00 Citaat Wilma van Klompenburg: De karakters zijn goed uitgewerkt. Karakters zijn goed neergezet. Zowel de goede als de slechte kanten worden belicht. De auteur heeft een fijne schrijfstijl. Hij heeft het verhaal van Arine goed beschreven. De verhaallijn is logisch. Duidelijk wat voor de moord is en wat tijdens de moord. Het einde van het verhaal is duidelijk. Ik vond het goed te lezen, een boeiend verhaal. Duidelijke hoofdstukken. Het is heel begrijpelijk geschreven. Beoordeling: 9,83 Citaat Dayenne: Ik vind dat het verhaal leest, alsof Arine het zelf vertelt en dat past bij dit boek. In het begin moest ik even wennen aan de opbouw van het boek. Er worden tijdsprongen gemaakt die niet heel duidelijk staan aangegeven. Als je eenmaal in het verhaal zit zorgen de tijdsprongen niet meer voor chaos. Ik vind het verhaal heel eerlijk overkomen. De mooie momenten, maar ook de nare momenten in Zuid-Afrika worden gedeeld. Daarnaast is ze ook heel eerlijk over de karakters en het gedrag van de leden van hun gezin, ook als deze soms minder fraai zijn. Groot respect voor deze openhartigheid. Beoordeling: 8,00 Citaat mariskavv: De schrijfstijl is vertellend, hier moest ik eerst even aan wennen, maar zoals al eerder gezegd hier, het lijkt of Arine het verhaal aan je vertelt. Maar het past wel bij het verhaal. De verhaallijn vond ik niet altijd logisch, omdat er vrij veel geschakeld wordt in de tijd. Daar moest ik even aan wennen. Ik heb zeker bewondering voor de openhartigheid van Arine. Het einde van het verhaal vond ik heftig. Het laatste deel van het boek vond ik ook gelijk het gevoeligste wat geschreven is en daarin voelde ik veel emotie die ook op mij overkwam, dat had ik niet altijd tijdens het lezen. Beoordeling: 7,50 Citaat coenraad: De auteur heeft hun levensverhaal op papier gezet en daar krijg je als lezer een goed beeld bij en daar past deze schrijfstijl goed bij. Het verhaal zit niet logisch in elkaar en vond het best verwarrend. Arine heeft haar hart opengesteld en het verhaal verteld vanuit haar beleving en dat is best wel lef voor om je zo open te stellen. Ja bewondering heb ik zeker voor haar openhartigheid. Het einde van het verhaal daarin wordt het verdriet zichtbaar en krijg het verhaal ook een beetje de emotie die bij dit soort verhalen hoort. Het verhaal op zich is boeiend maar de weg hoe het verteld wordt is wat afstandelijk waardoor ik merkte dat het me niet raakte waar op ik had gehoopt en dit heeft dan ook weer invloed op mijn aandacht die regelmatig verslapte. Beoordeling: 6,67 Citaat maria: Ja de schrijfstijl past bij het soort verhaal, hoewel het op mij gehaast overkwam. Ik neem aan dat Arine vertelde en de auteur schreef maar de enorme angst die ik zelf denk ik zou voelen miste ik een beetje. Ik voelde me niet opgenomen in het landschap, de gebruiken, cultuur van het land. Ze laat zichzelf wel zien, zoals die keer b.v. dat ze naar de rector van school stapte en welk taalgebruik ze hanteerde. Daar moet je ook lef voor hebben om dat ook zo in je verhaal te verwoorden. Het gevoel van een stel dat zonder veel voorbereiding vertrekt. Daarnaast geeft ze wel iedereen een kijkje in haar relatie, ook de minder mooie kanten en ook daar is moed voor nodig. Voorts is het heftig voor haar om haar verhaal weer te vertellen en wellicht na te lezen waardoor je een herbeleving krijgt maar ook een stukje verwerking, Ik hoop dat haar dat geholpen heeft. Beoordeling: 7,00 Lees de onverkorte discussie en de reacties in alle onderdelen van deze leesclub Voor het lezen Tijdens het lezen Na het lezen #1 Na het lezen #2 Beoordeling