Stuart Neville is in Nederland dan nog een nieuwe naam, in zijn eigen land is dat geenszins het geval. De geboren Noord-Ier woont in Belfast en heeft inmiddels zes boeken op zijn naam staan. De nominaties die hij hiermee in de wacht sleepte zijn niet mals: zowel de CWA Ian Fleming Steel Dagger als de Edgar Award. Nu is Neville dus neergestreken in ons kleine kikkerlandje. Gooit hij hoge ogen met Het bloed kruipt?
Zeven jaar geleden werd er een brute moord gepleegd en Ciaran Devine bekende. De jongen was toen twaalf jaar oud. Zijn broer, Thomas van vijftien, was erbij en keek ernaar. Tenminste, dat is het verhaal. Beide verdwenen achter de tralies van een jeugdgevangenis. Thomas kwam een paar jaar geleden vrij, Ciaran nu. Hij probeert zijn leven weer op te pakken maar dat gaat niet gemakkelijk.
Zo ook voor politie-agente Serena Flanagan. Zij ontfutselde Ciaran destijds de bekentenis en nu zit ze klaar om de jongen te volgen.
Als laatste zien we reclasseringsambtenaar Paula Cunningham. Zij is belast met de re-integratie van de schuchtere Ciaran. Samen met agente Flanagan wil ze echter ontraadselen wat er die nacht, zeven jaar geleden, echt gebeurde.
Het bloed kruipt werd groots gebracht door uitgeverij A.W. Bruna. En na het lezen snapt de lezer waarom. Neville weet met zijn schrijfstijl de lezer bij zijn kladden te grijpen. Het is kort, simpel en zorgt voor een grote leessnelheid. Maar nog belangrijker is de onderhuidse, ongemakkelijke spanningsboog die de Noord-Ier onder de verhaallijn van Het bloed kruipt heeft verborgen. De lezer voelt het en het zorgt meer dan eens voor een dreigende rilling. Want de relatie tussen de broers Ciaran en Thomas is zo intens, dat het haast ongezond lijkt te zijn. Een constante dreiging ligt op de loer en houdt de lezer bij de les tot de laatste pagina.
De grote vraag is ‘wie heeft de moord op David Rolston’ gepleegd: Ciaran, Thomas of toch iemand anders? En wat was het echte motief? Vragen waar de lezer zich gedurende het hele boek op mag stukbijten, maar eigenlijk is deze van ondergeschikt belang. Het gaat eigenlijk echt om die grote spanning die constant aanwezig is en de dreiging die op elke pagina voelbaar lijkt.
En die spanning komt voort uit de sterke beschrijving van Neville van de verschillende personages. De stille en zelfs sneue Ciaran; zijn brutale en gewelddadige broer; en ook agente Flanagan heeft haar eigen ellendige verhaal. De Noord-Ier weet de karakters zo sterk neer te zetten, dat de lezer met ze zal meeleven, zelfs medelijden zal voelen. En allen lijken ze alsnog slachtoffer te worden van de moordzaak die zeven jaar geleden plaatsvond.
Neville maakt indruk met zijn sterke karakterbeschrijvingen, onderhuidse spanning en snelle vertelstijl. Het bloed kruipt is een uitstekende thriller!
Zeven jaar geleden werd er een brute moord gepleegd en Ciaran Devine bekende. De jongen was toen twaalf jaar oud. Zijn broer, Thomas van vijftien, was erbij en keek ernaar. Tenminste, dat is het verhaal. Beide verdwenen achter de tralies van een jeugdgevangenis. Thomas kwam een paar jaar geleden vrij, Ciaran nu. Hij probeert zijn leven weer op te pakken maar dat gaat niet gemakkelijk.
Zo ook voor politie-agente Serena Flanagan. Zij ontfutselde Ciaran destijds de bekentenis en nu zit ze klaar om de jongen te volgen.
Als laatste zien we reclasseringsambtenaar Paula Cunningham. Zij is belast met de re-integratie van de schuchtere Ciaran. Samen met agente Flanagan wil ze echter ontraadselen wat er die nacht, zeven jaar geleden, echt gebeurde.
Het bloed kruipt werd groots gebracht door uitgeverij A.W. Bruna. En na het lezen snapt de lezer waarom. Neville weet met zijn schrijfstijl de lezer bij zijn kladden te grijpen. Het is kort, simpel en zorgt voor een grote leessnelheid. Maar nog belangrijker is de onderhuidse, ongemakkelijke spanningsboog die de Noord-Ier onder de verhaallijn van Het bloed kruipt heeft verborgen. De lezer voelt het en het zorgt meer dan eens voor een dreigende rilling. Want de relatie tussen de broers Ciaran en Thomas is zo intens, dat het haast ongezond lijkt te zijn. Een constante dreiging ligt op de loer en houdt de lezer bij de les tot de laatste pagina.
De grote vraag is ‘wie heeft de moord op David Rolston’ gepleegd: Ciaran, Thomas of toch iemand anders? En wat was het echte motief? Vragen waar de lezer zich gedurende het hele boek op mag stukbijten, maar eigenlijk is deze van ondergeschikt belang. Het gaat eigenlijk echt om die grote spanning die constant aanwezig is en de dreiging die op elke pagina voelbaar lijkt.
En die spanning komt voort uit de sterke beschrijving van Neville van de verschillende personages. De stille en zelfs sneue Ciaran; zijn brutale en gewelddadige broer; en ook agente Flanagan heeft haar eigen ellendige verhaal. De Noord-Ier weet de karakters zo sterk neer te zetten, dat de lezer met ze zal meeleven, zelfs medelijden zal voelen. En allen lijken ze alsnog slachtoffer te worden van de moordzaak die zeven jaar geleden plaatsvond.
Neville maakt indruk met zijn sterke karakterbeschrijvingen, onderhuidse spanning en snelle vertelstijl. Het bloed kruipt is een uitstekende thriller!
Afbeelding
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
Zeven jaar geleden werd er een brute moord gepleegd en Ciaran Devine bekende. De jongen was toen twaalf jaar oud. Zijn broer, Thomas van vijftien, was erbij en keek ernaar. Tenminste, dat is het verhaal. Beide verdwenen achter de tralies van een jeugdgevangenis. Thomas kwam een paar jaar geleden vrij, Ciaran nu. Hij probeert zijn leven weer op te pakken maar dat gaat niet gemakkelijk.
Zo ook voor politie-agente Serena Flanagan. Zij ontfutselde Ciaran destijds de bekentenis en nu zit ze klaar om de jongen te volgen.
Als laatste zien we reclasseringsambtenaar Paula Cunningham. Zij is belast met de re-integratie van de schuchtere Ciaran. Samen met agente Flanagan wil ze echter ontraadselen wat er die nacht, zeven jaar geleden, echt gebeurde.
Het bloed kruipt werd groots gebracht door uitgeverij A.W. Bruna. En na het lezen snapt de lezer waarom. Neville weet met zijn schrijfstijl de lezer bij zijn kladden te grijpen. Het is kort, simpel en zorgt voor een grote leessnelheid. Maar nog belangrijker is de onderhuidse, ongemakkelijke spanningsboog die de Noord-Ier onder de verhaallijn van Het bloed kruipt heeft verborgen. De lezer voelt het en het zorgt meer dan eens voor een dreigende rilling. Want de relatie tussen de broers Ciaran en Thomas is zo intens, dat het haast ongezond lijkt te zijn. Een constante dreiging ligt op de loer en houdt de lezer bij de les tot de laatste pagina.
De grote vraag is ‘wie heeft de moord op David Rolston’ gepleegd: Ciaran, Thomas of toch iemand anders? En wat was het echte motief? Vragen waar de lezer zich gedurende het hele boek op mag stukbijten, maar eigenlijk is deze van ondergeschikt belang. Het gaat eigenlijk echt om die grote spanning die constant aanwezig is en de dreiging die op elke pagina voelbaar lijkt.
En die spanning komt voort uit de sterke beschrijving van Neville van de verschillende personages. De stille en zelfs sneue Ciaran; zijn brutale en gewelddadige broer; en ook agente Flanagan heeft haar eigen ellendige verhaal. De Noord-Ier weet de karakters zo sterk neer te zetten, dat de lezer met ze zal meeleven, zelfs medelijden zal voelen. En allen lijken ze alsnog slachtoffer te worden van de moordzaak die zeven jaar geleden plaatsvond.
Neville maakt indruk met zijn sterke karakterbeschrijvingen, onderhuidse spanning en snelle vertelstijl. Het bloed kruipt is een uitstekende thriller!