Riemke is stagiair-advocate op een prestigieus advocatenkantoor op de Zuidas. Om een officiële functie binnen het bedrijf te krijgen, geeft het kantoor alle stagiaires een zaak waarmee ze de maatschap kunnen overtuigen hen aan te nemen. In Riemkes zwarte dossier, zoals ze dit noemen, is Sjoerd Tervoort haar cliënt. Hij heeft het vermoeden dat hij wordt bedreigd met de dood. Novak Petroviç, een voormalige vriend van Sjoerd, zit een gevangenisstraf uit voor een gewapende overval. Hij wilt zijn leven beteren en schrijft gedichten, die hij vanuit de gevangenis wilt publiceren. Sjoerd denkt echter dat het binnenkort te verschijnen gedichtenboekje minder onschuldig is dan Novak doet voorkomen en wilt de publicatie ervan voorkomen. Er staan volgens Sjoerd moordinstructies in om hem te vermoorden. Aan Riemke de taak deze geheime codes te ontcijferen en een zaak tegen Novak aan te spannen. 

Er ligt een zware last op Riemkes schouders. De pers kijkt met argusogen toe en ook haar collega’s houden haar vorderingen nauwlettend in de gaten. Robert, een ervaren maatschap van het kantoor is begaan met haar lot en probeert haar enigszins te ondersteunen. Maar op de eerste dag van de zitting blijkt dat zowel Riemke als Sjoerd niet zijn komen opdagen. Het kantoor is in rep en roer; in eerste instantie heerst er woede over het niet komen opdagen, maar later beseffen ze dat er meer aan de hand is. Wat is er gebeurd? Waarom hebben ze de zitting laten schieten en wat heeft dat te maken met het zwarte dossier? En hoezo lijken Sjoerd, Riemke en haar zoontje Nils plots van de aardbodem verdwenen te zijn? Robert besluit samen met Riemkes nieuwe scharrel Joost op onderzoek uit te gaan, maar of dat nou zo verstandig is? 

Max van Olden (1973) is naast schrijver ook advocaat. Zijn schrijverscarrière schoot uit de startblokken toen hij met zijn debuut Lieve edelachtbare de Schaduwprijs won, in 2016. Ook zijn tweede thriller, De juiste man, werd met lyrische kritieken ontvangen en belandde op de longlist van De Gouden Strop. Het zwarte dossier is zijn derde thriller. 

Het verhaal is met vaart geschreven. Zeker in het tweede gedeelte van het boek raas je door de pagina’s. De hoofdstukken worden korter, de spanning loopt op en de climax nadert. Aan de ene kant moet Riemke zien te overleven door de geheime boodschappen uit de gedichtenbundel te ontrafelen en zo zichzelf en haar zoontje in veiligheid te brengen; aan de andere kant brengt de zoektocht van Robert en Joost hen steeds dichterbij. De perspectiefwisselingen per hoofdstuk zorgen ervoor dat je telkens toch nog één hoofdstuk extra wilt lezen. Knap gedaan! 

Max van Olden hanteert een prettig leesbare stijl, zonder teveel opsmuk. Het verhaal laat zich daardoor vlot lezen. Echter zou het wenselijk zijn iets meer stil te staan bij de belangrijkste karakters uit het boek. De achtergronden van Robert en Riemke worden weliswaar kort beschreven, maar te weinig om ze echt tot leven te laten komen. Bepaalde handelingen en gebeurtenissen zijn nu minder goed te verklaren, en dat roept vragen op. Waarom heerst er bijvoorbeeld zo’n gespannen sfeer binnen het advocatenkantoor? En hoe komt het dat Riemke verstand heeft van websites bouwen en chocolade maken? 

De naïviteit van Riemke is onvoorstelbaar. Zeker van een advocaat (in wording) mag je toch meer verwachten. Natuurlijk, ze staat onder druk en heeft privé ook van alles aan haar hoofd, maar zomaar iemand blind vertrouwen en je door hem laten overhalen is toch best sullig te noemen. Ondoordacht en weinig doortastend. 

Wanneer je deze argeloze handelingen door de vingers ziet, is Het zwarte dossier een fijne thriller met een goed doordachte plot en dito uitwerking. Vooral in de laatste paar hoofdstukken komt het schrijftalent van van Olden perfect tot uiting. Het is spannend, realistisch en voelbaar. Iets meer aandacht en diepte geven aan de personages, en je hebt gewoon een Nederlandse topthriller in handen.