M.P.O. Books is de auteursnaam van Marco Books (Doorn, 1972). De bloedzuiger verscheen al in 2005 maar was in de tussentijd niet meer beschikbaar. Uitgeverij E-Pulp heeft De bloedzuiger opnieuw uitgebracht.
Het boek speelt zich af in en rond Veenendaal en is dan ook de tweede in de 'District Heuvelrug' reeks. Raghnild Mulder is een populaire puber die op een middelbare school in Veenendaal zit. Ze fietst altijd door het bos terug naar huis in Amerongen. Dan wordt de schrik van elke ouder waarheid; Raghnild wordt vermoord teruggevonden in het bos. Wie de dader is, is onduidelijk.
Bram Petersen, rechercheur bij de politie op de Utrechtse Heuvelrug, krijgt de zaak op zijn bordje. Samen met zijn collega's gaat hij op onderzoek uit. En er blijkt veel meer aan de hand te zijn. Zo was Raghnild niet het lieve meisje dat iedereen dacht. En ook haar ouders hebben beide een dubbele agenda. Maar er zijn meer mensen met een motief; klasgenoten, mensen die in een café waren toen zij er ook was; en zelfs een agent uit Petersens team lijkt niet helemaal koosjer. Want daarmee heeft Petersen ook te maken; een nieuw teamlid die geen schoon blazoen heeft en ook in Utrecht weer gedoe lijkt op te leveren...
M.P.O. Books is auteur en was ook eerder recensent en een van de grondleggers van Crimezone. In De bloedzuiger blijkt dat hij goed heeft gekeken naar de opzet van de klassieke politieroman. Een duidelijke moordzaak; onduidelijke daders maar wel een handvol verdachten met elk een eigen motief. Een paar dwaalsporen, schijnbewegingen en uiteindelijk een dader die je wel of niet zag aankomen. Alle ingrediënten zijn aanwezig in De bloedzuiger. Het boek blijkt ook nog eens akelig actueel te zijn qua case. Met de gruwelijke moord op Anne Faber vorig jaar is er veel herkenning voor de lezer.
Het boek is in 2005 uitgebracht en helemaal 'gerestyled' volgens M.P.O. Books in een interview met Nieuwsblad De Kaap. Zo is er een extra moordzaak uitgehaald, omdat volgens eigen zeggen deze ene zaak al gruwelijk genoeg is voor het boek. Bij ThrillZone kunnen we dit niet beamen of ontkennen, maar blijft wel de vraag hangen waarom er bij deze revisie niet meer hedendaagse technologie in het boek is verwerkt. Dat had het boek actueler gemaakt. Voorbeelden als Amber Alert (inmiddels wel gemeengoed) en Whatsapp gebruik (niet meer weg te denken) ontbreken in het boek, wat daardoor wat ouderwets kan overkomen. Dit gevoel wordt verder vergroot door het omslachtige taalgebruik van Books. Hij neemt overal ruim de tijd voor, wat an sich niet erg is. Maar hij schrijft ook nog eens in een passieve vorm waardoor de energie en snelheid uit het boek dreigen weg te vloeien. En dat is enorm jammer, want de plot is aardig en de motieven van de mogelijke daders ook. Het trage taalgebruik doet hier echter afbreuk aan. Een actievere schrijfstijl had De bloedzuiger meer vlot doen uitkomen.
Dit genre is uitgekauwd, opnieuw ingenomen en wederom uitgekauwd. Een thriller in het genre van de politieroman moet het opnemen tegen zwaargewichten uit -vooral- Scandinavië. Om onderscheidend te zijn is veel nodig. M.P.O. Books is niet onderscheidend in zijn verhaal, maar wel in de locatie. Doordat mensen de omgeving van de Utrechtse Heuvelrug wellicht kennen, is het verhaal sneller interessant. Dat doet Books goed. De omgeving wordt nauwkeurig beschreven (soms té), waardoor kenners van de locatie hun hart kunnen ophalen. Een fictieve moordzaak in je achtertuin, dat is altijd interessant!
De bloedzuiger is een redelijk interessante politiethriller, met een aardig plot en dito personages. De locatie is slim gekozen, wat het leesplezier van een deel van het publiek zal vergroten. Het boek had wel een vlottere schrijfstijl verdiend, dan had het plot beter uitgekomen. De liefhebber zal er echter een paar leuke uurtjes aan beleven en wordt wellicht nieuwsgierig naar de andere delen in deze serie.
Het boek speelt zich af in en rond Veenendaal en is dan ook de tweede in de 'District Heuvelrug' reeks. Raghnild Mulder is een populaire puber die op een middelbare school in Veenendaal zit. Ze fietst altijd door het bos terug naar huis in Amerongen. Dan wordt de schrik van elke ouder waarheid; Raghnild wordt vermoord teruggevonden in het bos. Wie de dader is, is onduidelijk.
Bram Petersen, rechercheur bij de politie op de Utrechtse Heuvelrug, krijgt de zaak op zijn bordje. Samen met zijn collega's gaat hij op onderzoek uit. En er blijkt veel meer aan de hand te zijn. Zo was Raghnild niet het lieve meisje dat iedereen dacht. En ook haar ouders hebben beide een dubbele agenda. Maar er zijn meer mensen met een motief; klasgenoten, mensen die in een café waren toen zij er ook was; en zelfs een agent uit Petersens team lijkt niet helemaal koosjer. Want daarmee heeft Petersen ook te maken; een nieuw teamlid die geen schoon blazoen heeft en ook in Utrecht weer gedoe lijkt op te leveren...
M.P.O. Books is auteur en was ook eerder recensent en een van de grondleggers van Crimezone. In De bloedzuiger blijkt dat hij goed heeft gekeken naar de opzet van de klassieke politieroman. Een duidelijke moordzaak; onduidelijke daders maar wel een handvol verdachten met elk een eigen motief. Een paar dwaalsporen, schijnbewegingen en uiteindelijk een dader die je wel of niet zag aankomen. Alle ingrediënten zijn aanwezig in De bloedzuiger. Het boek blijkt ook nog eens akelig actueel te zijn qua case. Met de gruwelijke moord op Anne Faber vorig jaar is er veel herkenning voor de lezer.
Het boek is in 2005 uitgebracht en helemaal 'gerestyled' volgens M.P.O. Books in een interview met Nieuwsblad De Kaap. Zo is er een extra moordzaak uitgehaald, omdat volgens eigen zeggen deze ene zaak al gruwelijk genoeg is voor het boek. Bij ThrillZone kunnen we dit niet beamen of ontkennen, maar blijft wel de vraag hangen waarom er bij deze revisie niet meer hedendaagse technologie in het boek is verwerkt. Dat had het boek actueler gemaakt. Voorbeelden als Amber Alert (inmiddels wel gemeengoed) en Whatsapp gebruik (niet meer weg te denken) ontbreken in het boek, wat daardoor wat ouderwets kan overkomen. Dit gevoel wordt verder vergroot door het omslachtige taalgebruik van Books. Hij neemt overal ruim de tijd voor, wat an sich niet erg is. Maar hij schrijft ook nog eens in een passieve vorm waardoor de energie en snelheid uit het boek dreigen weg te vloeien. En dat is enorm jammer, want de plot is aardig en de motieven van de mogelijke daders ook. Het trage taalgebruik doet hier echter afbreuk aan. Een actievere schrijfstijl had De bloedzuiger meer vlot doen uitkomen.
Dit genre is uitgekauwd, opnieuw ingenomen en wederom uitgekauwd. Een thriller in het genre van de politieroman moet het opnemen tegen zwaargewichten uit -vooral- Scandinavië. Om onderscheidend te zijn is veel nodig. M.P.O. Books is niet onderscheidend in zijn verhaal, maar wel in de locatie. Doordat mensen de omgeving van de Utrechtse Heuvelrug wellicht kennen, is het verhaal sneller interessant. Dat doet Books goed. De omgeving wordt nauwkeurig beschreven (soms té), waardoor kenners van de locatie hun hart kunnen ophalen. Een fictieve moordzaak in je achtertuin, dat is altijd interessant!
De bloedzuiger is een redelijk interessante politiethriller, met een aardig plot en dito personages. De locatie is slim gekozen, wat het leesplezier van een deel van het publiek zal vergroten. Het boek had wel een vlottere schrijfstijl verdiend, dan had het plot beter uitgekomen. De liefhebber zal er echter een paar leuke uurtjes aan beleven en wordt wellicht nieuwsgierig naar de andere delen in deze serie.
Afbeelding
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
Het boek speelt zich af in en rond Veenendaal en is dan ook de tweede in de 'District Heuvelrug' reeks. Raghnild Mulder is een populaire puber die op een middelbare school in Veenendaal zit. Ze fietst altijd door het bos terug naar huis in Amerongen. Dan wordt de schrik van elke ouder waarheid; Raghnild wordt vermoord teruggevonden in het bos. Wie de dader is, is onduidelijk.
Bram Petersen, rechercheur bij de politie op de Utrechtse Heuvelrug, krijgt de zaak op zijn bordje. Samen met zijn collega's gaat hij op onderzoek uit. En er blijkt veel meer aan de hand te zijn. Zo was Raghnild niet het lieve meisje dat iedereen dacht. En ook haar ouders hebben beide een dubbele agenda. Maar er zijn meer mensen met een motief; klasgenoten, mensen die in een café waren toen zij er ook was; en zelfs een agent uit Petersens team lijkt niet helemaal koosjer. Want daarmee heeft Petersen ook te maken; een nieuw teamlid die geen schoon blazoen heeft en ook in Utrecht weer gedoe lijkt op te leveren...
M.P.O. Books is auteur en was ook eerder recensent en een van de grondleggers van Crimezone. In De bloedzuiger blijkt dat hij goed heeft gekeken naar de opzet van de klassieke politieroman. Een duidelijke moordzaak; onduidelijke daders maar wel een handvol verdachten met elk een eigen motief. Een paar dwaalsporen, schijnbewegingen en uiteindelijk een dader die je wel of niet zag aankomen. Alle ingrediënten zijn aanwezig in De bloedzuiger. Het boek blijkt ook nog eens akelig actueel te zijn qua case. Met de gruwelijke moord op Anne Faber vorig jaar is er veel herkenning voor de lezer.
Het boek is in 2005 uitgebracht en helemaal 'gerestyled' volgens M.P.O. Books in een interview met Nieuwsblad De Kaap. Zo is er een extra moordzaak uitgehaald, omdat volgens eigen zeggen deze ene zaak al gruwelijk genoeg is voor het boek. Bij ThrillZone kunnen we dit niet beamen of ontkennen, maar blijft wel de vraag hangen waarom er bij deze revisie niet meer hedendaagse technologie in het boek is verwerkt. Dat had het boek actueler gemaakt. Voorbeelden als Amber Alert (inmiddels wel gemeengoed) en Whatsapp gebruik (niet meer weg te denken) ontbreken in het boek, wat daardoor wat ouderwets kan overkomen. Dit gevoel wordt verder vergroot door het omslachtige taalgebruik van Books. Hij neemt overal ruim de tijd voor, wat an sich niet erg is. Maar hij schrijft ook nog eens in een passieve vorm waardoor de energie en snelheid uit het boek dreigen weg te vloeien. En dat is enorm jammer, want de plot is aardig en de motieven van de mogelijke daders ook. Het trage taalgebruik doet hier echter afbreuk aan. Een actievere schrijfstijl had De bloedzuiger meer vlot doen uitkomen.
Dit genre is uitgekauwd, opnieuw ingenomen en wederom uitgekauwd. Een thriller in het genre van de politieroman moet het opnemen tegen zwaargewichten uit -vooral- Scandinavië. Om onderscheidend te zijn is veel nodig. M.P.O. Books is niet onderscheidend in zijn verhaal, maar wel in de locatie. Doordat mensen de omgeving van de Utrechtse Heuvelrug wellicht kennen, is het verhaal sneller interessant. Dat doet Books goed. De omgeving wordt nauwkeurig beschreven (soms té), waardoor kenners van de locatie hun hart kunnen ophalen. Een fictieve moordzaak in je achtertuin, dat is altijd interessant!
De bloedzuiger is een redelijk interessante politiethriller, met een aardig plot en dito personages. De locatie is slim gekozen, wat het leesplezier van een deel van het publiek zal vergroten. Het boek had wel een vlottere schrijfstijl verdiend, dan had het plot beter uitgekomen. De liefhebber zal er echter een paar leuke uurtjes aan beleven en wordt wellicht nieuwsgierig naar de andere delen in deze serie.