Achtervolgd door een duister verleden…
Lens Hoffman loopt Alexandra tegen het lijf in het zuiden van Denemarken. Hij, zestig, heeft aangegeven met pensioen te gaan. Lens wil weg uit de organisatie die hem ingehuurd heeft om vooraanstaande mensen te vermoorden. Maar ‘De Man’ waarvoor hij werkt laat hem niet zomaar gaan. Zij, vijfendertig, is op de vlucht omdat ze een belangrijk manuscript gestolen heeft. Alexandra onderzoekt vroegchristelijke culturen en is een belangrijk document, genaamd Q, op het spoor gekomen. Lens geeft Alexandra een lift en samen reizen ze af naar België. Al gauw bemerken de twee dat ze achtervolgd worden door een zwarte BMW. En wanneer ze dan ook nog beschoten worden slaan ze samen op de vlucht niet wetende wat ze te wachten staat. Lens en Alexandra zijn constant op hun hoede en durven de ander nauwelijks te vertrouwen. Ze twijfelen aan elkaar…zijn ze wel wie ze beweren te zijn? Stukje bij beetje laten ze steeds meer over hun leven los. Lens voelt zich aangetrokken tot de jonge vrouw maar voelt zich te oud om dat aan haar te laten merken. Het is een proces van aantrekken en afstoten…een proces ook van groeiend wederzijds vertrouwen.
Guido Eekhaut is schrijver van fantastische en speculatieve fictie, en van thrillers. Zijn romans en verhalen werden meermalen genomineerd (Gouden Strop, Diamanten Kogel) en bekroond (Hercule Poirotprijs, Prijs van de stad Brussel). Hij wordt gefascineerd door nieuwe technologieën en door oude, verzonnen steden - facetten die hij onder andere combineert in zijn 'Orsenna'-verhalen en boeken, die al sinds de later jaren tachtig verschijnen. Hij schrijft ook misdaadboeken, onder zijn eigen naam en als Nellie Mandel.
‘Q’ wordt met recht een misdaadroman genoemd. Er zijn spannende momenten in het verhaal maar de meeste spanning zit tussen Lens en Alexandra. Constant op hun hoede voor elkaar, alles en iedereen.
‘Bij de supermarkt in het centrum van het stadje had hij twee dagen eerder een man en een vrouw gezien wiens huid te bleek was naar zijn zin. Dat was echter niet strafbaar, een bleke huid. Bij de bank stond een andere man die de verkeerde schoenen droeg. Zwarte leren schoenen, zoals je in Londen draagt. Later zag hij een vrouw met een te grote en te professionele camera, die haar best deed hem te negeren. Jawel, ze zorgden ervoor dat ze niet opvielen. Precies daarom was iedereen verdacht die van een ondefinieerbare norm afweek.’
De personages worden mooi maar zeer langzaam uitgediept. Aan het eind weten we nog niet precies of Alexandra is wie ze zegt te zijn…een enigszins open eind. Guido hanteert een vlotte, gemakkelijke schrijfstijl met hier en daar ‘moeilijke’ woorden waarvan ik niet direct de betekenis wist. De schuingedrukte tekst in het verhaal bevat de gedachtegang van Lens. Psychologisch zit het verhaal mooi in elkaar. Het verhaal bevat twee delen. Het eerste deel gaat over hun vlucht vanuit Denemarken. Het tweede deel beschrijft hun leven op Fuerteventura, een van de Canarische eilanden. Op dit eiland proberen ze een nieuw leven op te bouwen ver van hun oude levens.
Al met al een mooi staaltje werk van deze auteur.
Lens Hoffman loopt Alexandra tegen het lijf in het zuiden van Denemarken. Hij, zestig, heeft aangegeven met pensioen te gaan. Lens wil weg uit de organisatie die hem ingehuurd heeft om vooraanstaande mensen te vermoorden. Maar ‘De Man’ waarvoor hij werkt laat hem niet zomaar gaan. Zij, vijfendertig, is op de vlucht omdat ze een belangrijk manuscript gestolen heeft. Alexandra onderzoekt vroegchristelijke culturen en is een belangrijk document, genaamd Q, op het spoor gekomen. Lens geeft Alexandra een lift en samen reizen ze af naar België. Al gauw bemerken de twee dat ze achtervolgd worden door een zwarte BMW. En wanneer ze dan ook nog beschoten worden slaan ze samen op de vlucht niet wetende wat ze te wachten staat. Lens en Alexandra zijn constant op hun hoede en durven de ander nauwelijks te vertrouwen. Ze twijfelen aan elkaar…zijn ze wel wie ze beweren te zijn? Stukje bij beetje laten ze steeds meer over hun leven los. Lens voelt zich aangetrokken tot de jonge vrouw maar voelt zich te oud om dat aan haar te laten merken. Het is een proces van aantrekken en afstoten…een proces ook van groeiend wederzijds vertrouwen.
Guido Eekhaut is schrijver van fantastische en speculatieve fictie, en van thrillers. Zijn romans en verhalen werden meermalen genomineerd (Gouden Strop, Diamanten Kogel) en bekroond (Hercule Poirotprijs, Prijs van de stad Brussel). Hij wordt gefascineerd door nieuwe technologieën en door oude, verzonnen steden - facetten die hij onder andere combineert in zijn 'Orsenna'-verhalen en boeken, die al sinds de later jaren tachtig verschijnen. Hij schrijft ook misdaadboeken, onder zijn eigen naam en als Nellie Mandel.
‘Q’ wordt met recht een misdaadroman genoemd. Er zijn spannende momenten in het verhaal maar de meeste spanning zit tussen Lens en Alexandra. Constant op hun hoede voor elkaar, alles en iedereen.
‘Bij de supermarkt in het centrum van het stadje had hij twee dagen eerder een man en een vrouw gezien wiens huid te bleek was naar zijn zin. Dat was echter niet strafbaar, een bleke huid. Bij de bank stond een andere man die de verkeerde schoenen droeg. Zwarte leren schoenen, zoals je in Londen draagt. Later zag hij een vrouw met een te grote en te professionele camera, die haar best deed hem te negeren. Jawel, ze zorgden ervoor dat ze niet opvielen. Precies daarom was iedereen verdacht die van een ondefinieerbare norm afweek.’
De personages worden mooi maar zeer langzaam uitgediept. Aan het eind weten we nog niet precies of Alexandra is wie ze zegt te zijn…een enigszins open eind. Guido hanteert een vlotte, gemakkelijke schrijfstijl met hier en daar ‘moeilijke’ woorden waarvan ik niet direct de betekenis wist. De schuingedrukte tekst in het verhaal bevat de gedachtegang van Lens. Psychologisch zit het verhaal mooi in elkaar. Het verhaal bevat twee delen. Het eerste deel gaat over hun vlucht vanuit Denemarken. Het tweede deel beschrijft hun leven op Fuerteventura, een van de Canarische eilanden. Op dit eiland proberen ze een nieuw leven op te bouwen ver van hun oude levens.
Al met al een mooi staaltje werk van deze auteur.
Afbeelding
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
Lens Hoffman loopt Alexandra tegen het lijf in het zuiden van Denemarken. Hij, zestig, heeft aangegeven met pensioen te gaan. Lens wil weg uit de organisatie die hem ingehuurd heeft om vooraanstaande mensen te vermoorden. Maar ‘De Man’ waarvoor hij werkt laat hem niet zomaar gaan. Zij, vijfendertig, is op de vlucht omdat ze een belangrijk manuscript gestolen heeft. Alexandra onderzoekt vroegchristelijke culturen en is een belangrijk document, genaamd Q, op het spoor gekomen. Lens geeft Alexandra een lift en samen reizen ze af naar België. Al gauw bemerken de twee dat ze achtervolgd worden door een zwarte BMW. En wanneer ze dan ook nog beschoten worden slaan ze samen op de vlucht niet wetende wat ze te wachten staat. Lens en Alexandra zijn constant op hun hoede en durven de ander nauwelijks te vertrouwen. Ze twijfelen aan elkaar…zijn ze wel wie ze beweren te zijn? Stukje bij beetje laten ze steeds meer over hun leven los. Lens voelt zich aangetrokken tot de jonge vrouw maar voelt zich te oud om dat aan haar te laten merken. Het is een proces van aantrekken en afstoten…een proces ook van groeiend wederzijds vertrouwen.
Guido Eekhaut is schrijver van fantastische en speculatieve fictie, en van thrillers. Zijn romans en verhalen werden meermalen genomineerd (Gouden Strop, Diamanten Kogel) en bekroond (Hercule Poirotprijs, Prijs van de stad Brussel). Hij wordt gefascineerd door nieuwe technologieën en door oude, verzonnen steden - facetten die hij onder andere combineert in zijn 'Orsenna'-verhalen en boeken, die al sinds de later jaren tachtig verschijnen. Hij schrijft ook misdaadboeken, onder zijn eigen naam en als Nellie Mandel.
‘Q’ wordt met recht een misdaadroman genoemd. Er zijn spannende momenten in het verhaal maar de meeste spanning zit tussen Lens en Alexandra. Constant op hun hoede voor elkaar, alles en iedereen.
‘Bij de supermarkt in het centrum van het stadje had hij twee dagen eerder een man en een vrouw gezien wiens huid te bleek was naar zijn zin. Dat was echter niet strafbaar, een bleke huid. Bij de bank stond een andere man die de verkeerde schoenen droeg. Zwarte leren schoenen, zoals je in Londen draagt. Later zag hij een vrouw met een te grote en te professionele camera, die haar best deed hem te negeren. Jawel, ze zorgden ervoor dat ze niet opvielen. Precies daarom was iedereen verdacht die van een ondefinieerbare norm afweek.’
De personages worden mooi maar zeer langzaam uitgediept. Aan het eind weten we nog niet precies of Alexandra is wie ze zegt te zijn…een enigszins open eind. Guido hanteert een vlotte, gemakkelijke schrijfstijl met hier en daar ‘moeilijke’ woorden waarvan ik niet direct de betekenis wist. De schuingedrukte tekst in het verhaal bevat de gedachtegang van Lens. Psychologisch zit het verhaal mooi in elkaar. Het verhaal bevat twee delen. Het eerste deel gaat over hun vlucht vanuit Denemarken. Het tweede deel beschrijft hun leven op Fuerteventura, een van de Canarische eilanden. Op dit eiland proberen ze een nieuw leven op te bouwen ver van hun oude levens.
Al met al een mooi staaltje werk van deze auteur.