Jeroen Windmeijer is geboren in Leiden en na zijn studie is hij er blijven wonen. Het schrijven heeft altijd bij hem in het bloed gezeten: op de middelbare school is hij begonnen en daarna is hij eigenlijk nooit meer gestopt. In 2015 verscheen zijn religieuze thriller De bekentenissen van Petrus. Dit verhaal is geïnspireerd op De Da Vinci Code van Dan Brown. Nadat hij meer van dit soort boeken is gaan lezen, kwam hij tot de conclusie dat er eigenlijk geen religieuze thrillers waren die zich op Nederlandse bodem afspelen. Hij heeft het op zich genomen daar verandering in te brengen en inmiddels is zijn tweede thriller Het Pauluslabyrint een feit.
Hoofdpersoon in Het Pauluslabyrint is archeoloog Peter de Haan. Als Peter de plaatsing van ondergrondse vuilcontainers in de binnenstad van Leiden bijwoont, zakt de burgemeester met graafmachine en al weg in een kuil. Dan blijkt dat er een groot ondergronds gangenstelsel is waarin een jongen wordt gevonden die helemaal onder het bloed zit. Wanneer vervolgens twee collega’s en vrienden van hem verdwijnen, ziet Peter zich gedwongen op onderzoek uit te gaan.
Het is goed te merken dat Windmeijer al bijna zijn hele leven in Leiden woont, want zijn kennis van de stad komt perfect terug in dit boek. De stad begint te leven en zeker als je Leiden kent of er misschien zelfs woont, is het een feest van herkenning. Zijn schrijfstijl is prettig en meeslepend, maar zijn karakters hadden wel wat meer diepgang verdiend.
Het grootste struikelblok is echter dat Het Pauluslabyrint erg theoretisch en daardoor soms zelfs taai is: de theorieën, mythologie, Bijbelgeschiedenis, geheime genootschappen en begrippen als ‘mithraïsme’ en ‘Het Ebionitisch Manifest’ vliegen de lezer om de oren en de uitleg is niet altijd even begrijpelijk. De ene lezer zal hierdoor misschien door de bomen het bos niet meer zien en afhaken, terwijl de andere lezer het heel interessant zal vinden. En met de hulp van Google kom je toch een heel eind.
Het grootste talent van van Dan Brown bestaat uit het feit dat hij het ongeloofwaardige geloofwaardig maakt en op dit vlak valt voor Windmeijer nog wel wat winst te behalen. Nadeel is ook dat de vele theorieën en Bijbelteksten af en toe de vaart uit het verhaal halen, want spannend is het zeker met vlagen wel!
Tot slot is het is fijn om eens een religieuze thriller te lezen die zich afspeelt in Nederland. Misschien het volgende boek in een andere Nederlandse stad…? De Nederlandse Dan Brown is Windmeijer (nog) niet, maar Het Pauluslabyrint is zeker onderhoudend en interessant om te lezen.
Image
Serie
N.v.t.
Auteur(s)
Jeroen Windmeijer
Uitgeverij(en)
HarperCollins
Publication year
Thrillzone score
Review date
15 May 2017
Categories
Nederlandstalig
Share this review
Image
Redactie
Jeroen Windmeijer is geboren in Leiden en na zijn studie is hij er blijven wonen. Het schrijven heeft altijd bij hem in het bloed gezeten: op de middelbare school is hij begonnen en daarna is hij eigenlijk nooit meer gestopt. In 2015 verscheen zijn religieuze thriller De bekentenissen van Petrus. Dit verhaal is geïnspireerd op De Da Vinci Code van Dan Brown. Nadat hij meer van dit soort boeken is gaan lezen, kwam hij tot de conclusie dat er eigenlijk geen religieuze thrillers waren die zich op Nederlandse bodem afspelen. Hij heeft het op zich genomen daar verandering in te brengen en inmiddels is zijn tweede thriller Het Pauluslabyrint een feit.
Hoofdpersoon in Het Pauluslabyrint is archeoloog Peter de Haan. Als Peter de plaatsing van ondergrondse vuilcontainers in de binnenstad van Leiden bijwoont, zakt de burgemeester met graafmachine en al weg in een kuil. Dan blijkt dat er een groot ondergronds gangenstelsel is waarin een jongen wordt gevonden die helemaal onder het bloed zit. Wanneer vervolgens twee collega’s en vrienden van hem verdwijnen, ziet Peter zich gedwongen op onderzoek uit te gaan.
Het is goed te merken dat Windmeijer al bijna zijn hele leven in Leiden woont, want zijn kennis van de stad komt perfect terug in dit boek. De stad begint te leven en zeker als je Leiden kent of er misschien zelfs woont, is het een feest van herkenning. Zijn schrijfstijl is prettig en meeslepend, maar zijn karakters hadden wel wat meer diepgang verdiend.
Het grootste struikelblok is echter dat Het Pauluslabyrint erg theoretisch en daardoor soms zelfs taai is: de theorieën, mythologie, Bijbelgeschiedenis, geheime genootschappen en begrippen als ‘mithraïsme’ en ‘Het Ebionitisch Manifest’ vliegen de lezer om de oren en de uitleg is niet altijd even begrijpelijk. De ene lezer zal hierdoor misschien door de bomen het bos niet meer zien en afhaken, terwijl de andere lezer het heel interessant zal vinden. En met de hulp van Google kom je toch een heel eind.
Het grootste talent van van Dan Brown bestaat uit het feit dat hij het ongeloofwaardige geloofwaardig maakt en op dit vlak valt voor Windmeijer nog wel wat winst te behalen. Nadeel is ook dat de vele theorieën en Bijbelteksten af en toe de vaart uit het verhaal halen, want spannend is het zeker met vlagen wel!
Tot slot is het is fijn om eens een religieuze thriller te lezen die zich afspeelt in Nederland. Misschien het volgende boek in een andere Nederlandse stad…? De Nederlandse Dan Brown is Windmeijer (nog) niet, maar Het Pauluslabyrint is zeker onderhoudend en interessant om te lezen.