Susan Marrows ontvangt op een dag het manuscript van het door haar ex-man (Edward) geschreven boek met de vraag van hem om het te lezen. Susan stemt hiermee in. Daarmee wordt hun hele geschiedenis weer bij haar opgerakeld en is ze compleet in de ban van het door hem geschreven boek. Het manuscript vertelt het verhaal over de ontvoering van Tony zijn dochter en vrouw, en de daarop volgende moord op hen. Dit vindt plaats als ze onderweg zijn naar hun vakantiehuis in Maine en zorgt ervoor dat Tony ver weg van huis moet dealen met de politie overige autoriteiten daar. Als na een tijd van onderzoek de daders niet zijn gevonden, neemt de nogal wereldvreemde Tony samen met de terminaal zieke politieagent Bobby Andes het heft in eigen handen en zij zijn vastberaden om de daders op te sporen.
Auteur Austin Wright (Yonkers, New York) heeft Tony & Susan in 1994 al geschreven. Tot aan zijn dood in 2003 geloofde hij niet dat het boek verfilmd zou worden, maar in 2016 is het boek opnieuw gepubliceerd en verfilmd onder de naam Nocturnal Animals. De film won bij het 73ste Venice International Film Festival de “Grand Jury Prize”. Austin Wright doceerde 40 jaar literatuur aan de universiteit in Cincinnati en schreef voornamelijk boeken met een zogenaamde “puzzel” erin, zodat de lezer de stukjes in elkaar moest leggen.
Om gelijk maar te beginnen met de puzzel in deze “roman-in-roman”; het plot van het manuscript is uiteindelijk duidelijk geworden, maar het plot in het boek zelf niet. De ex-man van Susan heeft een specifieke bedoeling gehad toen hij vroeg of Susan het manuscript wilde lezen, maar deze ontgaat de lezer geheel. Dat terzijde, is de verhaallijn in het manuscript erg spannend en uniek op zichzelf. Zelden zijn er zulke bizarre personages in een boek opgevoerd als in Tony & Susan. De bijna autistische Tony, zijn naïeve vrouw Laura, de agressieve agent Bobby en de bijzonder domme crimineel Ray, het zijn stuk voor stuk heel bijzondere en goed uitgewerkte personages. Op een gegeven moment zit de lezer zo in het verhaal, dat je Tony bij zijn lurven wil grijpen en hem eens goed door elkaar willen schudden. Deze goed opgebouwde personages dragen het boek en zorgen voor een spannend geheel.
En dan het hoofdverhaal. Susan Raakt zoals gezegd helemaal in de ban van het manuscript, maar ook haar eigen geschiedenis met Edward beleeft ze opnieuw en die is niet mals. Het lijkt dan ook voor de hand liggend dat het manuscript en de personages daarin een metafoor zijn voor hun stukgelopen huwelijk. Na het lezen is uw recensent er nog steeds niet helemaal achter en de auteur is inmiddels overleden, dus die kan hier ook geen antwoord meer op geven. Al met al is het een zeer spannend en intrigerend boek, die de lezer, net zoals Susan, een lange tijd in de ban zal houden.
Auteur Austin Wright (Yonkers, New York) heeft Tony & Susan in 1994 al geschreven. Tot aan zijn dood in 2003 geloofde hij niet dat het boek verfilmd zou worden, maar in 2016 is het boek opnieuw gepubliceerd en verfilmd onder de naam Nocturnal Animals. De film won bij het 73ste Venice International Film Festival de “Grand Jury Prize”. Austin Wright doceerde 40 jaar literatuur aan de universiteit in Cincinnati en schreef voornamelijk boeken met een zogenaamde “puzzel” erin, zodat de lezer de stukjes in elkaar moest leggen.
Om gelijk maar te beginnen met de puzzel in deze “roman-in-roman”; het plot van het manuscript is uiteindelijk duidelijk geworden, maar het plot in het boek zelf niet. De ex-man van Susan heeft een specifieke bedoeling gehad toen hij vroeg of Susan het manuscript wilde lezen, maar deze ontgaat de lezer geheel. Dat terzijde, is de verhaallijn in het manuscript erg spannend en uniek op zichzelf. Zelden zijn er zulke bizarre personages in een boek opgevoerd als in Tony & Susan. De bijna autistische Tony, zijn naïeve vrouw Laura, de agressieve agent Bobby en de bijzonder domme crimineel Ray, het zijn stuk voor stuk heel bijzondere en goed uitgewerkte personages. Op een gegeven moment zit de lezer zo in het verhaal, dat je Tony bij zijn lurven wil grijpen en hem eens goed door elkaar willen schudden. Deze goed opgebouwde personages dragen het boek en zorgen voor een spannend geheel.
En dan het hoofdverhaal. Susan Raakt zoals gezegd helemaal in de ban van het manuscript, maar ook haar eigen geschiedenis met Edward beleeft ze opnieuw en die is niet mals. Het lijkt dan ook voor de hand liggend dat het manuscript en de personages daarin een metafoor zijn voor hun stukgelopen huwelijk. Na het lezen is uw recensent er nog steeds niet helemaal achter en de auteur is inmiddels overleden, dus die kan hier ook geen antwoord meer op geven. Al met al is het een zeer spannend en intrigerend boek, die de lezer, net zoals Susan, een lange tijd in de ban zal houden.
Afbeelding
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
Auteur Austin Wright (Yonkers, New York) heeft Tony & Susan in 1994 al geschreven. Tot aan zijn dood in 2003 geloofde hij niet dat het boek verfilmd zou worden, maar in 2016 is het boek opnieuw gepubliceerd en verfilmd onder de naam Nocturnal Animals. De film won bij het 73ste Venice International Film Festival de “Grand Jury Prize”. Austin Wright doceerde 40 jaar literatuur aan de universiteit in Cincinnati en schreef voornamelijk boeken met een zogenaamde “puzzel” erin, zodat de lezer de stukjes in elkaar moest leggen.
Om gelijk maar te beginnen met de puzzel in deze “roman-in-roman”; het plot van het manuscript is uiteindelijk duidelijk geworden, maar het plot in het boek zelf niet. De ex-man van Susan heeft een specifieke bedoeling gehad toen hij vroeg of Susan het manuscript wilde lezen, maar deze ontgaat de lezer geheel. Dat terzijde, is de verhaallijn in het manuscript erg spannend en uniek op zichzelf. Zelden zijn er zulke bizarre personages in een boek opgevoerd als in Tony & Susan. De bijna autistische Tony, zijn naïeve vrouw Laura, de agressieve agent Bobby en de bijzonder domme crimineel Ray, het zijn stuk voor stuk heel bijzondere en goed uitgewerkte personages. Op een gegeven moment zit de lezer zo in het verhaal, dat je Tony bij zijn lurven wil grijpen en hem eens goed door elkaar willen schudden. Deze goed opgebouwde personages dragen het boek en zorgen voor een spannend geheel.
En dan het hoofdverhaal. Susan Raakt zoals gezegd helemaal in de ban van het manuscript, maar ook haar eigen geschiedenis met Edward beleeft ze opnieuw en die is niet mals. Het lijkt dan ook voor de hand liggend dat het manuscript en de personages daarin een metafoor zijn voor hun stukgelopen huwelijk. Na het lezen is uw recensent er nog steeds niet helemaal achter en de auteur is inmiddels overleden, dus die kan hier ook geen antwoord meer op geven. Al met al is het een zeer spannend en intrigerend boek, die de lezer, net zoals Susan, een lange tijd in de ban zal houden.