Lene Jensen zit in de knoop. Ze is haar dochter verloren en ze geeft daar psychiater Irene Adler de schuld van. Maar veel tijd voor treurnis is er niet, want een bekende van haar vrijwilligerswerk bij de Levenslijn (telefonische hulplijn) belt haar in doodsangst op. Deze Ain beweert achternagezeten te worden en wil dat Lene haar op het station oppikt. Wanneer Lene er gehoor aan wil geven, hoort ze aan de andere kant van de telefoon een hoop gekrijs en opgewonden stemmen. Ain is voor de trein gekomen en overleden. Is het zelfmoord of niet?
Maar al ver voor deze gebeurtenissen is Denemarken opgeschrikt en haar onschuld kwijtgeraakt, zoals Noorwegen dat overkwam door ‘Breivik’. Een zelfmoordterrorist blaast zichzelf op in pretpark Tivoli doodt daarbij ruim 1.200 onschuldige burgers. Denemarken is in schok en het politie-apparaat doet er alles aan de daders in de kraag te grijpen. Maar om eerlijk te zijn moeten de politie en overwerkte inlichtingenmensen toegeven geen enkel aanknopingspunt te hebben. Op deze bewuste 17de september werkte Ain in een restaurant op het park. Had ze iets met de aanslag te maken?
In de zoektocht naar de daders van ‘Tivoli’ én het voorkomen van een volgende eminente aanslag, vinden politievrouw Lene Jensen en contractor Michael Sander elkaar. Wederom, want ook in Trofee van Steffen Jacobsen waren ze tot elkaar veroordeeld. Het is het begin van een zoektocht naar de waarheid, die complexer blijkt dan in eerste instantie gedacht.
Jacobsen schreef zoals gezegd eerder ook Trofee, een thriller die goed werd ontvangen in de pers. In de voorbereiding op het lezen van Vergelding spraken we Steffen Jacobsen kort. In Trofee werkten hoofdpersonages Jensen en Sander ook samen. Dit is in Vergelding goed te merken; ze kennen elkaar, weten elkaar te irriteren en gebruiken elkaar sterke en zwakke punten. Overigens is het niet kennen van Trofee geen enkele belemmering voor de lezer. Want Jacobsen gebruikt Vergelding om de personages verder uit te diepen, waardoor je ze alsnog goed leert kennen. Deze karakterontwikkeling is een van de sterkste punten van Vergelding. Sander blijkt een man met principes, maar tegelijkertijd wil hij ook betaald worden. En Jensen is een getormenteerde vrouw, maar blijkt uiteindelijk ook ultiem krachtig te zijn. Het is een ongemakkelijke samenwerking die tussen die twee plaatsvindt, maar wel een realistische. Want op de een of andere manier merk je ook de aantrekkingskracht tussen die twee, maar de situatie lijkt er steeds niet naar te zijn. Maar ook de andere zijde krijgt aandacht: hoe wordt een terrorist gedreven tot zijn daden? Had het voorkomen kunnen worden? Het maakt Vergelding een menselijk verhaal.
Dat realisme strekt zich overigens uit door het hele boek. Een aanslag als die in pretpark Tivoli is eminent, want onlangs nog zei een hoogleraar terrorismebestrijding dat met name IS het inmiddels niet meer gemunt heeft op hoogwaardigheidsbekleders, maar op de complete westerse samenleving. En dat maakt het lezen van Vergelding interessant en ontzettend ongemakkelijk. Het komt wel erg dichtbij, waarbij met name het verliezen van de Deense onschuld door Jacobsen krachtig is verbeeld. Je moet er niet aan denken, passeert meer dan eens de revue in je bovenkamer.
Naast de realistische uitwerking van de plot, is deze ook nog eens spannend. Jacobsen gebruikt naast de realisme ook snelheid en het principe van ‘het onvermijdelijk gaat gebeuren’ als vehikel. Hij werkt zijn verhaal goed uit, en is daarbij gedetailleerd tot op de letter. Toch kan ook Jacobsen soms niet anders dan ‘toeval’ gebruiken om zijn verhaal te sturen. De lezer zal het begrijpen wanneer ik spreek van de ‘Indiase taxichauffeur’. Dit doet echter geen afbreuk aan de kwaliteit van Vergelding.
Al met al is Vergelding een sterk geschreven, menselijke thriller die nog wel even in je hoofd blijft nasuizen. Jacobsen kan in het rijtje ‘beste Scandinavische thrillerauteurs’.
Maar al ver voor deze gebeurtenissen is Denemarken opgeschrikt en haar onschuld kwijtgeraakt, zoals Noorwegen dat overkwam door ‘Breivik’. Een zelfmoordterrorist blaast zichzelf op in pretpark Tivoli doodt daarbij ruim 1.200 onschuldige burgers. Denemarken is in schok en het politie-apparaat doet er alles aan de daders in de kraag te grijpen. Maar om eerlijk te zijn moeten de politie en overwerkte inlichtingenmensen toegeven geen enkel aanknopingspunt te hebben. Op deze bewuste 17de september werkte Ain in een restaurant op het park. Had ze iets met de aanslag te maken?
In de zoektocht naar de daders van ‘Tivoli’ én het voorkomen van een volgende eminente aanslag, vinden politievrouw Lene Jensen en contractor Michael Sander elkaar. Wederom, want ook in Trofee van Steffen Jacobsen waren ze tot elkaar veroordeeld. Het is het begin van een zoektocht naar de waarheid, die complexer blijkt dan in eerste instantie gedacht.
Jacobsen schreef zoals gezegd eerder ook Trofee, een thriller die goed werd ontvangen in de pers. In de voorbereiding op het lezen van Vergelding spraken we Steffen Jacobsen kort. In Trofee werkten hoofdpersonages Jensen en Sander ook samen. Dit is in Vergelding goed te merken; ze kennen elkaar, weten elkaar te irriteren en gebruiken elkaar sterke en zwakke punten. Overigens is het niet kennen van Trofee geen enkele belemmering voor de lezer. Want Jacobsen gebruikt Vergelding om de personages verder uit te diepen, waardoor je ze alsnog goed leert kennen. Deze karakterontwikkeling is een van de sterkste punten van Vergelding. Sander blijkt een man met principes, maar tegelijkertijd wil hij ook betaald worden. En Jensen is een getormenteerde vrouw, maar blijkt uiteindelijk ook ultiem krachtig te zijn. Het is een ongemakkelijke samenwerking die tussen die twee plaatsvindt, maar wel een realistische. Want op de een of andere manier merk je ook de aantrekkingskracht tussen die twee, maar de situatie lijkt er steeds niet naar te zijn. Maar ook de andere zijde krijgt aandacht: hoe wordt een terrorist gedreven tot zijn daden? Had het voorkomen kunnen worden? Het maakt Vergelding een menselijk verhaal.
Dat realisme strekt zich overigens uit door het hele boek. Een aanslag als die in pretpark Tivoli is eminent, want onlangs nog zei een hoogleraar terrorismebestrijding dat met name IS het inmiddels niet meer gemunt heeft op hoogwaardigheidsbekleders, maar op de complete westerse samenleving. En dat maakt het lezen van Vergelding interessant en ontzettend ongemakkelijk. Het komt wel erg dichtbij, waarbij met name het verliezen van de Deense onschuld door Jacobsen krachtig is verbeeld. Je moet er niet aan denken, passeert meer dan eens de revue in je bovenkamer.
Naast de realistische uitwerking van de plot, is deze ook nog eens spannend. Jacobsen gebruikt naast de realisme ook snelheid en het principe van ‘het onvermijdelijk gaat gebeuren’ als vehikel. Hij werkt zijn verhaal goed uit, en is daarbij gedetailleerd tot op de letter. Toch kan ook Jacobsen soms niet anders dan ‘toeval’ gebruiken om zijn verhaal te sturen. De lezer zal het begrijpen wanneer ik spreek van de ‘Indiase taxichauffeur’. Dit doet echter geen afbreuk aan de kwaliteit van Vergelding.
Al met al is Vergelding een sterk geschreven, menselijke thriller die nog wel even in je hoofd blijft nasuizen. Jacobsen kan in het rijtje ‘beste Scandinavische thrillerauteurs’.
Afbeelding
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
Maar al ver voor deze gebeurtenissen is Denemarken opgeschrikt en haar onschuld kwijtgeraakt, zoals Noorwegen dat overkwam door ‘Breivik’. Een zelfmoordterrorist blaast zichzelf op in pretpark Tivoli doodt daarbij ruim 1.200 onschuldige burgers. Denemarken is in schok en het politie-apparaat doet er alles aan de daders in de kraag te grijpen. Maar om eerlijk te zijn moeten de politie en overwerkte inlichtingenmensen toegeven geen enkel aanknopingspunt te hebben. Op deze bewuste 17de september werkte Ain in een restaurant op het park. Had ze iets met de aanslag te maken?
In de zoektocht naar de daders van ‘Tivoli’ én het voorkomen van een volgende eminente aanslag, vinden politievrouw Lene Jensen en contractor Michael Sander elkaar. Wederom, want ook in Trofee van Steffen Jacobsen waren ze tot elkaar veroordeeld. Het is het begin van een zoektocht naar de waarheid, die complexer blijkt dan in eerste instantie gedacht.
Jacobsen schreef zoals gezegd eerder ook Trofee, een thriller die goed werd ontvangen in de pers. In de voorbereiding op het lezen van Vergelding spraken we Steffen Jacobsen kort. In Trofee werkten hoofdpersonages Jensen en Sander ook samen. Dit is in Vergelding goed te merken; ze kennen elkaar, weten elkaar te irriteren en gebruiken elkaar sterke en zwakke punten. Overigens is het niet kennen van Trofee geen enkele belemmering voor de lezer. Want Jacobsen gebruikt Vergelding om de personages verder uit te diepen, waardoor je ze alsnog goed leert kennen. Deze karakterontwikkeling is een van de sterkste punten van Vergelding. Sander blijkt een man met principes, maar tegelijkertijd wil hij ook betaald worden. En Jensen is een getormenteerde vrouw, maar blijkt uiteindelijk ook ultiem krachtig te zijn. Het is een ongemakkelijke samenwerking die tussen die twee plaatsvindt, maar wel een realistische. Want op de een of andere manier merk je ook de aantrekkingskracht tussen die twee, maar de situatie lijkt er steeds niet naar te zijn. Maar ook de andere zijde krijgt aandacht: hoe wordt een terrorist gedreven tot zijn daden? Had het voorkomen kunnen worden? Het maakt Vergelding een menselijk verhaal.
Dat realisme strekt zich overigens uit door het hele boek. Een aanslag als die in pretpark Tivoli is eminent, want onlangs nog zei een hoogleraar terrorismebestrijding dat met name IS het inmiddels niet meer gemunt heeft op hoogwaardigheidsbekleders, maar op de complete westerse samenleving. En dat maakt het lezen van Vergelding interessant en ontzettend ongemakkelijk. Het komt wel erg dichtbij, waarbij met name het verliezen van de Deense onschuld door Jacobsen krachtig is verbeeld. Je moet er niet aan denken, passeert meer dan eens de revue in je bovenkamer.
Naast de realistische uitwerking van de plot, is deze ook nog eens spannend. Jacobsen gebruikt naast de realisme ook snelheid en het principe van ‘het onvermijdelijk gaat gebeuren’ als vehikel. Hij werkt zijn verhaal goed uit, en is daarbij gedetailleerd tot op de letter. Toch kan ook Jacobsen soms niet anders dan ‘toeval’ gebruiken om zijn verhaal te sturen. De lezer zal het begrijpen wanneer ik spreek van de ‘Indiase taxichauffeur’. Dit doet echter geen afbreuk aan de kwaliteit van Vergelding.
Al met al is Vergelding een sterk geschreven, menselijke thriller die nog wel even in je hoofd blijft nasuizen. Jacobsen kan in het rijtje ‘beste Scandinavische thrillerauteurs’.