In het gigantische landschap dat de Scandithriller inmiddels beslaat, is het lastig het kaf van het koren te scheiden qua kwaliteit. Jaarlijks komen er tientallen nieuwe namen bij, die proberen een plekje in het succesvolle genre te veroveren. Vorig jaar waren het Line Holm en Stine Bolther die met hun debuut Voor onze zonden indruk maakten. Zij maakten niet van twee, maar drie protagonisten gebruik; politieagenten Michael Dirk (de wat oudere, nukkige agent), Frederik Dahlin (de jongere, snelle rechercheur) en natuurlijk ook een vrouw in de persoon van Maria Just die als medewerker van het Deense Politiemuseum in cold cases duikt. Het trio maakt wederom hun opwachting in Wetteloos.

Het is zomer in Denemarken en niet alleen de temperatuur zorgt ervoor dat het temperament hevig is in Kopenhagen. De politie kampt met veel ziekmeldingen; de een zegt dat het een notoire staking is, de ander meent dat het komt omdat de politie steeds meer bedreigd wordt en met slechte arbeidsvoorwaarden te maken heeft.

In die hoedanigheid wordt de chef van de afdeling Moordzaken, Carlsen, tijdens het hardlopen aangereden. Moedwillig zo lijkt het. Carlsen is een goede bekende van Michael Dirk en hij wordt dan ook op de zaak gezet.

Tegelijkertijd wordt in Jutland het skelet gevonden van een onbekende. Het skelet blijkt al zeventig tot tachtig jaar oud te zijn. Maria Just mag deze zaak oppakken, en komt in de schimmige verzetswereld van de Tweede Wereldoorlog terecht…

We roemden Holm en Bolther in Voor onze zonden om hun snelle en doeltreffende schrijfstijl. Dit geldt ook voor Wetteloos; het lezen van deze Scandi is alleen al om de stijl van het schrijversduo een genot. Je raast door de pagina’s heen, terwijl de schrijfsters toch een oog voor detail houden.

Daar komt in Wetteloos bij dat de lezer weer een zeer aansprekend plot krijgt voorgeschoteld. Waar de twee zaken die Holm en Bolther -slim- naast elkaar gebruiken eerst los van elkaar lijken te staan, komen de lijnen gedurende Wetteloos steeds dichterbij elkaar. Voor de lezer die wat oplettender is, is het overigens niet echt een verrassing hoe de climax uiteindelijk plaatsvindt. Als het goed is heb je deze ontknoping op 2/3 van het boek wel door, maar dat maakt het lezen niet minder spannend. Dit viel ons overigens ook al op in het debuut Voor onze zonden. Daar zouden de auteurs dus nog wat aan kunnen doen in een vervolg.

Tuurlijk zijn de auteurs ook maatschappijkritisch, want dat behoort een goede Scandi te zijn. Het begint al bij het eerste hoofdstuk, wanneer de plaats delict een massastortplaats blijkt te zijn van geruimde nertsen. Omdat het boek zich afspeelt in de coronaperiode, komt het naar voren dat deze nertsen noodgedwongen zijn geruimd, in opdracht van de overheid. Het blijkt wel dat de auteurs hier zeer kritisch over zijn, en dat in de persoon van een werknemer expliciet maken. Deze maatschappijkritiek gaat door wanneer het gaat om de politiek; in de achterkamertjes van de regeringszetel Christianborg worden smerige spelletjes gespeeld, waarbij persoonlijke overtuigingen de boventoon voeren. Tenslotte laten Holm en Bolther zien dat het verzet in de Tweede Wereldoorlog nobel was, maar dat er ook een keerzijde zat aan die wereld. Genoeg voor de lezer om van te smullen dus.

In Wetteloos maken de hoofdpersonen een ontwikkeling door. Dirk heeft weer contact met zijn zoon, uit een gescheiden huwelijk. Voor Dahlin geldt dat zijn vrouw en hij nog steeds proberen een kind te krijgen en dat druk zwaar op zijn gemoed. Degene die nog het minst ontwikkelt is Maria Just, maar juist zijn krijgt met de cold case inhoudelijk een grote rol. Het ontbreken van karakterontwikkeling valt dus niet zo erg op.

Met Wetteloos laten Holm en Bolther kortgezegd zien direct naar de top van het genre door te stoten. Deze Scandi bevat zo’n beetje alles wat de liefhebber wil; sterke hoofdpersonen, een spannend plot en een maatschappijkritische noot. Genieten!