Line Holm en Stine Bolther, tweede Deense journalisten, sloegen de handen ineen en besloten te beginnen aan een thrillerreeks. Natuurlijk met een middeljarige agent in de hoofdrol (Mikael Dirk), bijgestaan door een jongere upcoming collega (Frederik Dahlin). En waar is de vrouwelijke ondersteuning dan? Die wordt geleverd door Maria Just, een medewerker van het Politiemuseum. Het debuut van het duo is Voor onze zonden. Weten de twee zich in het grote Scandi-landschap te onderscheiden?

Op een vroege ochtend in januari wordt bij het hoofdkantoor van het Rode Kruis het lijk aangetroffen van de chef van het Rode Kruis. De man is niet onomstreden, maar de moord schrikt de stad op. Helemaal omdat hij gekruisigd lijkt te zijn. De schone taak om de zaak op te lossen komt op de schouders van Dirk en Dahlin.

Uit onverwachte hoek krijgen de twee echter hulp, wanneer Maria Just, die geïnteresseerd is in Deense historische moorden -het liefst nog onopgelost ook-, in de gaten krijgt dat een zaak uit ’68 wel heel veel overeenkomsten heeft met de kruisiging. De drie moeten samen optrekken om én de actuele moord op te lossen, en direct ook de cold case bloot te leggen…

Het moet direct gezegd worden; Holm en Bolther hebben met Voor onze zonden een steengoede Nordic noir / Scandithriller neergezet. Niet in de laatste plaats omdat hun schrijfstijl enorm beeldend en daardoor treffend is. Met die getalenteerde pen weten ze het verhaal in de goede flow te krijgen, waardoor de lezer niet anders kan dan doorlezen, doorlezen, doorlezen…

Voor onze zonden past uitstekend in de rijke Scandi-traditie. Het speurderstrio is goed bij elkaar gezocht en misschien zelfs een beetje conventioneel. Dirk is de wat oudere, doch sterke rechercheur. Gescheiden (ja, natuurlijk…), wat nors, en wantrouwend tegenover zijn jonge en snelle collega Frederik Dahlin. Dat is de rijzende ster, net gepromoveerd, maar lijkt ook wat te verbergen. En tenslotte is er Maria Just, die het verhaal misschien nog het meest draagt. Ze is getalenteerd, en werkt bij het Politiemuseum. Het beste komt ze echter tot haar recht als ze in oudere zaken duikt. En met die insteek helpt ze Dirk en Dahlin op weg. Het is goed gevonden van Holm en Bolther, die in Voor onze zonden de privésituatie van de drie goed tot leven weten te brengen. Tegelijkertijd houden ze ook ruimte voor meer, en zetten daardoor de deur open voor volgende delen.

In het boek ligt de nadruk echter niet op de personages, maar op de plot en de speurpartij. En die zijn enorm stevig neergezet. Een spannende proloog zet direct de toon, en het blijkt al snel dat de chef van het Rode Kruis met snode plannen bezig was. Natuurlijk is daarbij de landelijke politieke top ook niet te vrijwaren, en zie hier; ook de maatschappijkritische noot is aanwezig. Het is er wel eentje die de lezer de adem zal benemen. Met dit waargebeurde aspect verrijken de auteurs hun -toch al spannende- verhaal.

Snel geschreven, spannend, goede personages en een stevig plot. Alles klopt. Toch? Nou ja, één kritiekpuntje mag wel gegeven worden. De iets meer doorgewinterde thrillerliefhebber zal een aantal zaken snel doorhebben. En dat is vaak net een hoofdstuk eerder dan de hoofdpersonen, terwijl dat niet nodig is. Dit ‘dommer houden’ van de karakters kan het duo beter achterwege laten. Daarnaast hebben Holm en Bolther een aantal toevalligheden nodig om de plot verder te laten ontspruiten. Maar het zij ze vergeven; Voor onze zonden is een steengoede Scandithriller. Als het duo deze kwaliteitsstandaard weet vast te houden, hebben we een nieuwe topreeks uit het noorden te pakken!