Dror Mishani (Israël, 1975) is een vertaler van crime en fictie voor de Israëlische uitgeverij Keter Books. Zijn debuut, "De Verdwenen Zoon", werd vertaald in 15 talen en hij werd uitverkozen tot een van de beste thrillers van het jaar door The Guardian. Het was tegelijk ook het eerste deel in de serie rond politierechercheur Avraham 'Avi' Avraham.
De Verdenking begint met het feit dat er een bomkoffer is gevonden bij een kinderdagverblijf in Tel Aviv. Altijd spannend, in Israël, want in tegenstelling tot Nederland zijn daar dit soort dreigementen vaak serieus. Deze keer blijkt het echter nep te zijn. De boodschap liegt er echter niet om: dit is nog maar het begin. Avraham wordt op de zaak gezet, maar hij brengt een eigen geschiedenis mee. In de zaak rond de verdwijning van een jongetje heeft hij fouten gemaakt (de zaak in De Verdwenen Zoon, zo leren we). Hij wil in deze nieuwe zaak geen fouten meer maken en gaat er voor 100% voor. Hun eerste verdachte lijkt onschuldig te zijn, en dan valt zijn blik op Chaim, een vader die zijn zoon Sjalom elke dag aflevert op het kinderdagverblijf. Chaim heeft een geheim dat hij met niemand wil delen, alleen zijn eigen moeder weet wat er aan de hand is. Chaim is een in en intrieste persoon, met wie je als lezer al snel medelijden hebt. Het is een man voor wie het leven niet goed gezind is. En dat merk je aan alles: zijn relatie met zijn kinderen, zijn werk, zijn bemoeizuchtige moeder, zijn relatie: niets lijkt te gaan zoals het moet. Wat heeft hij met de bomkofferzaak te maken? En waar is zijn vrouw? Allemaal vragen die Mishani gaandeweg het boek beantwoordt.
De Verdenking is een thriller die tussen je oren gaat zitten. Een boek dat je bij de keel grijpt en pas loslaat als de laatste pagina is omgeslagen. Nee, eigenlijk dan nog niet loslaat: het verhaal blijft je nog een tijdje achtervolgen. Hoe dit kan? Mishani heeft het grote talent de personages in het boek levensecht over te laten komen. Je voelt hun emoties, hun onbegrip en hun onvermogen om wat van het leven te maken.
En ook het plot is dusdanig intrigerend, dat je maar door blijft lezen om te kijken hoe het zich ontplooit. Wel moet gezegd worden dat het eind een vervolg openlaat en nog niet alles vertelt; daar zijn we echter blij mee, want dat betekent dat Mishani aan een vervolg werkt.
Avraham is een rechercheur met wie je al snel een band opbouwt. Je voelt de druk van de mislukking in de vorige zaak, en de manier hoe zijn collega's op hem neerkijken. Aan de andere kant staat de vader Chaim, met wie je niets anders kunt dan mededogen hebben. Iets dat Avi ook voor hem voelt. Deze twee ijzersterk neergezette hoofdpersonen dragen het verhaal op een prachtige en ook wel trieste wijze.
Een thriller van de bovenste plank. Al met al is De Verdenking levensecht, een ijzersterke thriller die je eigenlijk gelezen móét hebben deze herfst.
De Verdenking begint met het feit dat er een bomkoffer is gevonden bij een kinderdagverblijf in Tel Aviv. Altijd spannend, in Israël, want in tegenstelling tot Nederland zijn daar dit soort dreigementen vaak serieus. Deze keer blijkt het echter nep te zijn. De boodschap liegt er echter niet om: dit is nog maar het begin. Avraham wordt op de zaak gezet, maar hij brengt een eigen geschiedenis mee. In de zaak rond de verdwijning van een jongetje heeft hij fouten gemaakt (de zaak in De Verdwenen Zoon, zo leren we). Hij wil in deze nieuwe zaak geen fouten meer maken en gaat er voor 100% voor. Hun eerste verdachte lijkt onschuldig te zijn, en dan valt zijn blik op Chaim, een vader die zijn zoon Sjalom elke dag aflevert op het kinderdagverblijf. Chaim heeft een geheim dat hij met niemand wil delen, alleen zijn eigen moeder weet wat er aan de hand is. Chaim is een in en intrieste persoon, met wie je als lezer al snel medelijden hebt. Het is een man voor wie het leven niet goed gezind is. En dat merk je aan alles: zijn relatie met zijn kinderen, zijn werk, zijn bemoeizuchtige moeder, zijn relatie: niets lijkt te gaan zoals het moet. Wat heeft hij met de bomkofferzaak te maken? En waar is zijn vrouw? Allemaal vragen die Mishani gaandeweg het boek beantwoordt.
De Verdenking is een thriller die tussen je oren gaat zitten. Een boek dat je bij de keel grijpt en pas loslaat als de laatste pagina is omgeslagen. Nee, eigenlijk dan nog niet loslaat: het verhaal blijft je nog een tijdje achtervolgen. Hoe dit kan? Mishani heeft het grote talent de personages in het boek levensecht over te laten komen. Je voelt hun emoties, hun onbegrip en hun onvermogen om wat van het leven te maken.
En ook het plot is dusdanig intrigerend, dat je maar door blijft lezen om te kijken hoe het zich ontplooit. Wel moet gezegd worden dat het eind een vervolg openlaat en nog niet alles vertelt; daar zijn we echter blij mee, want dat betekent dat Mishani aan een vervolg werkt.
Avraham is een rechercheur met wie je al snel een band opbouwt. Je voelt de druk van de mislukking in de vorige zaak, en de manier hoe zijn collega's op hem neerkijken. Aan de andere kant staat de vader Chaim, met wie je niets anders kunt dan mededogen hebben. Iets dat Avi ook voor hem voelt. Deze twee ijzersterk neergezette hoofdpersonen dragen het verhaal op een prachtige en ook wel trieste wijze.
Een thriller van de bovenste plank. Al met al is De Verdenking levensecht, een ijzersterke thriller die je eigenlijk gelezen móét hebben deze herfst.