In 2014 maakten we kennis met David Mark. Zijn debuut De mazen van het net was van hoog niveau. Zo hoog zelfs, dat zijn manuscript ervoor zorgde dat hij uit meerdere uitgeverijen kon kiezen. En dat gebeurt een auteur in spe niet vaak. Waarom dat bij Mark wel gebeurde, werd uit onze recensie snel duidelijk: een sympathieke, zij het ietwat slungelige hoofdpersoon; een locatie waar de neerslachtigheid vanaf druipt (Hull) en een stevig plot. Kan Mark deze lijn in Lustmoorden doorzetten?
Hoofdpersoon Aector McAvoy, Schot van geboorte, boomlang en met rood haar, is rechercheur in het Engelse Hull. Een plaats die vroeger floreerde, maar nu bekendstaat om het vertrek van jonge mensen uit de plaats en leegstaande panden die je overal in de stad ziet. De stad wordt geteisterd door een bendeoorlog die op gruwelijke wijze meerdere slachtoffers kost. Verbrand, verminkt, gemarteld; de Vietnamezen en een andere groep staan lijnrecht tegenover elkaar. MacAvoy moet een moordzaak oplossen die hiermee van doen heeft. Tegelijkertijd heeft hij ook zijn eigen sores: samen met vrouwlief Roisin heeft hij net een tweede kind gekregen. Daardoor kennen ze als jonge ouders de gevoelens van machteloosheid en vooral slapeloosheid maar al te goed. Dan vindt MacAvoy een telefoontje ergens in de rivier de Hull. Samen met het feit dat een –naar het zich liet aanzien- zelfmoordzaak van de jonge Simon Appleyard toch moord lijkt te zijn, duikt hij in deze zaak. Het telefoontje en de daarbij horende zaak leiden hem naar de krochten van de maatschappij, waar swingerparty, sexspeeltjes en overspel de modewoorden zijn. Niemand is wie hij zegt dat hij is in Lustmoorden.
Ook in Lustmoorden weet David Mark de lezer weer direct aan zich te binden. De hoofdpersoon McAvoy is al weer even sympathiek als in De mazen van het net. Zijn slungeligheid verbloemt echter niet zijn intelligentie, integriteit en vooral zijn toewijding aan zijn werk. Het maakt hem tot een uitstekend hoofdpersonage waar je als lezer al heel snel sympathie voor voelt. Dat geldt ook voor zijn direct leidinggevende Trish Pharaoh, de nietsontziende moederkloek van de afdeling Zware Criminaliteit. Samen hebben ze in Lustmoorden meer dan genoeg werk om handen. En dat werk komt voort uit de verschillende verhaallijnen die het boek kent: de moordzaak rond Simon Appleyard; de drugsoorlog en de rondreizende zigeuners die daarmee van hebben; en als laatste de privésituatie van Aector McAvoy die geenszins opvulling van het boek is. Sterker nog, het is verweven in het boek op een manier dat het een versterking voor het verhaal is. Al met al is het plot, of de meerdere plots, enorm sterk neergezet door David Mark. De schrijfwijze van de auteur is tenslotte van hoog niveau. Snel, aantrekkelijk en goed beschrijvend.
Mark is een groot talent en een thrillerauteur waar we in de toekomst nog enorm van kunnen genieten. Kom maar door met de nieuwe McAvoy!
Hoofdpersoon Aector McAvoy, Schot van geboorte, boomlang en met rood haar, is rechercheur in het Engelse Hull. Een plaats die vroeger floreerde, maar nu bekendstaat om het vertrek van jonge mensen uit de plaats en leegstaande panden die je overal in de stad ziet. De stad wordt geteisterd door een bendeoorlog die op gruwelijke wijze meerdere slachtoffers kost. Verbrand, verminkt, gemarteld; de Vietnamezen en een andere groep staan lijnrecht tegenover elkaar. MacAvoy moet een moordzaak oplossen die hiermee van doen heeft. Tegelijkertijd heeft hij ook zijn eigen sores: samen met vrouwlief Roisin heeft hij net een tweede kind gekregen. Daardoor kennen ze als jonge ouders de gevoelens van machteloosheid en vooral slapeloosheid maar al te goed. Dan vindt MacAvoy een telefoontje ergens in de rivier de Hull. Samen met het feit dat een –naar het zich liet aanzien- zelfmoordzaak van de jonge Simon Appleyard toch moord lijkt te zijn, duikt hij in deze zaak. Het telefoontje en de daarbij horende zaak leiden hem naar de krochten van de maatschappij, waar swingerparty, sexspeeltjes en overspel de modewoorden zijn. Niemand is wie hij zegt dat hij is in Lustmoorden.
Ook in Lustmoorden weet David Mark de lezer weer direct aan zich te binden. De hoofdpersoon McAvoy is al weer even sympathiek als in De mazen van het net. Zijn slungeligheid verbloemt echter niet zijn intelligentie, integriteit en vooral zijn toewijding aan zijn werk. Het maakt hem tot een uitstekend hoofdpersonage waar je als lezer al heel snel sympathie voor voelt. Dat geldt ook voor zijn direct leidinggevende Trish Pharaoh, de nietsontziende moederkloek van de afdeling Zware Criminaliteit. Samen hebben ze in Lustmoorden meer dan genoeg werk om handen. En dat werk komt voort uit de verschillende verhaallijnen die het boek kent: de moordzaak rond Simon Appleyard; de drugsoorlog en de rondreizende zigeuners die daarmee van hebben; en als laatste de privésituatie van Aector McAvoy die geenszins opvulling van het boek is. Sterker nog, het is verweven in het boek op een manier dat het een versterking voor het verhaal is. Al met al is het plot, of de meerdere plots, enorm sterk neergezet door David Mark. De schrijfwijze van de auteur is tenslotte van hoog niveau. Snel, aantrekkelijk en goed beschrijvend.
Mark is een groot talent en een thrillerauteur waar we in de toekomst nog enorm van kunnen genieten. Kom maar door met de nieuwe McAvoy!
Afbeelding
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
Hoofdpersoon Aector McAvoy, Schot van geboorte, boomlang en met rood haar, is rechercheur in het Engelse Hull. Een plaats die vroeger floreerde, maar nu bekendstaat om het vertrek van jonge mensen uit de plaats en leegstaande panden die je overal in de stad ziet. De stad wordt geteisterd door een bendeoorlog die op gruwelijke wijze meerdere slachtoffers kost. Verbrand, verminkt, gemarteld; de Vietnamezen en een andere groep staan lijnrecht tegenover elkaar. MacAvoy moet een moordzaak oplossen die hiermee van doen heeft. Tegelijkertijd heeft hij ook zijn eigen sores: samen met vrouwlief Roisin heeft hij net een tweede kind gekregen. Daardoor kennen ze als jonge ouders de gevoelens van machteloosheid en vooral slapeloosheid maar al te goed. Dan vindt MacAvoy een telefoontje ergens in de rivier de Hull. Samen met het feit dat een –naar het zich liet aanzien- zelfmoordzaak van de jonge Simon Appleyard toch moord lijkt te zijn, duikt hij in deze zaak. Het telefoontje en de daarbij horende zaak leiden hem naar de krochten van de maatschappij, waar swingerparty, sexspeeltjes en overspel de modewoorden zijn. Niemand is wie hij zegt dat hij is in Lustmoorden.
Ook in Lustmoorden weet David Mark de lezer weer direct aan zich te binden. De hoofdpersoon McAvoy is al weer even sympathiek als in De mazen van het net. Zijn slungeligheid verbloemt echter niet zijn intelligentie, integriteit en vooral zijn toewijding aan zijn werk. Het maakt hem tot een uitstekend hoofdpersonage waar je als lezer al heel snel sympathie voor voelt. Dat geldt ook voor zijn direct leidinggevende Trish Pharaoh, de nietsontziende moederkloek van de afdeling Zware Criminaliteit. Samen hebben ze in Lustmoorden meer dan genoeg werk om handen. En dat werk komt voort uit de verschillende verhaallijnen die het boek kent: de moordzaak rond Simon Appleyard; de drugsoorlog en de rondreizende zigeuners die daarmee van hebben; en als laatste de privésituatie van Aector McAvoy die geenszins opvulling van het boek is. Sterker nog, het is verweven in het boek op een manier dat het een versterking voor het verhaal is. Al met al is het plot, of de meerdere plots, enorm sterk neergezet door David Mark. De schrijfwijze van de auteur is tenslotte van hoog niveau. Snel, aantrekkelijk en goed beschrijvend.
Mark is een groot talent en een thrillerauteur waar we in de toekomst nog enorm van kunnen genieten. Kom maar door met de nieuwe McAvoy!