Eerder lazen wij het debuut Schaduwdochters van Anita Larkens. Daarin werden we verblijd met een voorproefje van het nieuwe boek De betrokkenen en dat beloofde veel goeds. Kan het aan onze verwachting voldoen?
Terwijl ouders Tjeerd en Ula Hoft en hun 14-jarige dochter Eliza niet thuis zijn vat het huis vlam. Bij deze brand komen zes kinderen om het leven. Hoe kon dit gebeuren? Is er sprake van een ongeluk of was er opzet in het spel? Nora besluit een documentaire te maken over deze tragische brand en de nasleep die dit bij de familie Hoft had. Eliza wordt opgenomen in het gezin van haar beste vriendin Jade. Rosalie en Victor ontvangen haar met open armen en Eliza probeert door te gaan met haar leven. Nora interviewt de betrokkenen en probeert een goed beeld te krijgen van de algehele situatie. Ze raakt er zelf ook steeds meer bij betrokken. Maar als Jade verdwijnt blijken de relaties van de betrokkenen onder vuur te liggen. Is er iemand verantwoordelijk voor de afschuwelijke brand en waarom is Jade verdwenen?
Larkens schrijft het verhaal vanuit drie perspectieven: dochter Eliza, documentairemaakster Nora en de overbuurman van de familie Hoft, Luuk. Die laatste wordt in het tweede deel van het boek toegevoegd. Vanuit verschillende perspectieven krijgen we te zien hoe de personages omgaan met de gebeurtenissen en met elkaar. De hoofdstukken zijn kort, en binnen de hoofdstukken wordt geregeld geschakeld. Larkens schrijft naast hetgeen ze bedoelt, veel om de brei heen. Ze gebruikt teveel woorden om haar punt te maken. Dit met elkaar maakte dat ik het erg rommelig vond lezen.
Als je de kaft van het boek leest, verwacht je dat het verhaal gaat over de documentaire die gemaakt wordt van de tragische brand. Je hoopt antwoord te krijgen op de vraag: wat is er gebeurd? Zijn mensen in staat om zo’n dramatische brand te stichten en zo ja, waarom? Ten dele wordt hier op ingegaan, maar er wordt door Larkens een andere verhaallijn aangesneden die ik niet zag aankomen. Dit stelde me min of meer teleur, omdat deze plot de overhand kreeg en in mijn ogen weinig verband hield met de brand. Door de interviews en de gesprekken die Nora voert met de betrokkenen werd er wel ingegaan op de brand, maar het gaf mij geen voldaan gevoel. Het verhaal had in mijn beleving een hele andere en completere invulling moeten krijgen en de tweede verhaallijn die Larkens aanhaalde, had beter bewaard kunnen blijven voor een ander boek.
De betrokkenen kon helaas niet aan mijn verwachtingen voldoen. Het verhaal leest rommelig en heeft weinig échte spanning in zich. Daarnaast krijgt het een tweede verhaallijn waarin de verhoudingen tussen de personages centraal staan, in plaats van de brand.
Terwijl ouders Tjeerd en Ula Hoft en hun 14-jarige dochter Eliza niet thuis zijn vat het huis vlam. Bij deze brand komen zes kinderen om het leven. Hoe kon dit gebeuren? Is er sprake van een ongeluk of was er opzet in het spel? Nora besluit een documentaire te maken over deze tragische brand en de nasleep die dit bij de familie Hoft had. Eliza wordt opgenomen in het gezin van haar beste vriendin Jade. Rosalie en Victor ontvangen haar met open armen en Eliza probeert door te gaan met haar leven. Nora interviewt de betrokkenen en probeert een goed beeld te krijgen van de algehele situatie. Ze raakt er zelf ook steeds meer bij betrokken. Maar als Jade verdwijnt blijken de relaties van de betrokkenen onder vuur te liggen. Is er iemand verantwoordelijk voor de afschuwelijke brand en waarom is Jade verdwenen?
Larkens schrijft het verhaal vanuit drie perspectieven: dochter Eliza, documentairemaakster Nora en de overbuurman van de familie Hoft, Luuk. Die laatste wordt in het tweede deel van het boek toegevoegd. Vanuit verschillende perspectieven krijgen we te zien hoe de personages omgaan met de gebeurtenissen en met elkaar. De hoofdstukken zijn kort, en binnen de hoofdstukken wordt geregeld geschakeld. Larkens schrijft naast hetgeen ze bedoelt, veel om de brei heen. Ze gebruikt teveel woorden om haar punt te maken. Dit met elkaar maakte dat ik het erg rommelig vond lezen.
Als je de kaft van het boek leest, verwacht je dat het verhaal gaat over de documentaire die gemaakt wordt van de tragische brand. Je hoopt antwoord te krijgen op de vraag: wat is er gebeurd? Zijn mensen in staat om zo’n dramatische brand te stichten en zo ja, waarom? Ten dele wordt hier op ingegaan, maar er wordt door Larkens een andere verhaallijn aangesneden die ik niet zag aankomen. Dit stelde me min of meer teleur, omdat deze plot de overhand kreeg en in mijn ogen weinig verband hield met de brand. Door de interviews en de gesprekken die Nora voert met de betrokkenen werd er wel ingegaan op de brand, maar het gaf mij geen voldaan gevoel. Het verhaal had in mijn beleving een hele andere en completere invulling moeten krijgen en de tweede verhaallijn die Larkens aanhaalde, had beter bewaard kunnen blijven voor een ander boek.
De betrokkenen kon helaas niet aan mijn verwachtingen voldoen. Het verhaal leest rommelig en heeft weinig échte spanning in zich. Daarnaast krijgt het een tweede verhaallijn waarin de verhoudingen tussen de personages centraal staan, in plaats van de brand.
Afbeelding
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
Terwijl ouders Tjeerd en Ula Hoft en hun 14-jarige dochter Eliza niet thuis zijn vat het huis vlam. Bij deze brand komen zes kinderen om het leven. Hoe kon dit gebeuren? Is er sprake van een ongeluk of was er opzet in het spel? Nora besluit een documentaire te maken over deze tragische brand en de nasleep die dit bij de familie Hoft had. Eliza wordt opgenomen in het gezin van haar beste vriendin Jade. Rosalie en Victor ontvangen haar met open armen en Eliza probeert door te gaan met haar leven. Nora interviewt de betrokkenen en probeert een goed beeld te krijgen van de algehele situatie. Ze raakt er zelf ook steeds meer bij betrokken. Maar als Jade verdwijnt blijken de relaties van de betrokkenen onder vuur te liggen. Is er iemand verantwoordelijk voor de afschuwelijke brand en waarom is Jade verdwenen?
Larkens schrijft het verhaal vanuit drie perspectieven: dochter Eliza, documentairemaakster Nora en de overbuurman van de familie Hoft, Luuk. Die laatste wordt in het tweede deel van het boek toegevoegd. Vanuit verschillende perspectieven krijgen we te zien hoe de personages omgaan met de gebeurtenissen en met elkaar. De hoofdstukken zijn kort, en binnen de hoofdstukken wordt geregeld geschakeld. Larkens schrijft naast hetgeen ze bedoelt, veel om de brei heen. Ze gebruikt teveel woorden om haar punt te maken. Dit met elkaar maakte dat ik het erg rommelig vond lezen.
Als je de kaft van het boek leest, verwacht je dat het verhaal gaat over de documentaire die gemaakt wordt van de tragische brand. Je hoopt antwoord te krijgen op de vraag: wat is er gebeurd? Zijn mensen in staat om zo’n dramatische brand te stichten en zo ja, waarom? Ten dele wordt hier op ingegaan, maar er wordt door Larkens een andere verhaallijn aangesneden die ik niet zag aankomen. Dit stelde me min of meer teleur, omdat deze plot de overhand kreeg en in mijn ogen weinig verband hield met de brand. Door de interviews en de gesprekken die Nora voert met de betrokkenen werd er wel ingegaan op de brand, maar het gaf mij geen voldaan gevoel. Het verhaal had in mijn beleving een hele andere en completere invulling moeten krijgen en de tweede verhaallijn die Larkens aanhaalde, had beter bewaard kunnen blijven voor een ander boek.
De betrokkenen kon helaas niet aan mijn verwachtingen voldoen. Het verhaal leest rommelig en heeft weinig échte spanning in zich. Daarnaast krijgt het een tweede verhaallijn waarin de verhoudingen tussen de personages centraal staan, in plaats van de brand.