Overslaan en naar de inhoud gaan

Yeah! De leukste, informatiefste én onafhankelijke thrillerwebsite, wij dus, heeft weer ruimte voor nieuwe recensenten!

Specifiek zijn we op zoek naar een recensent die thrillers recenseert. Klinkt logisch, maar we recenseren ook andere genres zoals fantasy en Young Adult.

Wat vragen wij?

- Iemand die in correct Nederlands zijn/haar mening kan verwoorden

- Iemand die binnen vier weken na het ontvangen van het recensie-exemplaar (digitaal of fysiek exemplaar) een recensie aanlevert

- Iemand die soms een boek leest dat je wordt aangeboden door ThrillZone, en dus buiten je comfortzone kan vallen

- Iemand die weet waar hij/zij aan begint. Onze ervaring is dat recensies schrijven soms tegenvalt. We zoeken iemand voor langere tijd!

Let op, recenseren is een vak. Als recensent moet je goed kunnen analyseren, interpreteren en beargumenteren. Je bent oprecht en geeft een eerlijke en eigen mening. Dat geldt voor boeken die je goed vindt, maar zeker ook voor boeken die niet aan de verwachtingen voldoen.

Wat bieden wij?

- Een plekje in het team van ThrillZone, een van de toonaangevende thrillerwebsites!

- De kans om nieuwe boeken te lezen, en die te houden

Als je interesse hebt, dan..

Willen we graag een proefrecensie van jou hebben van een boek dat je onlangs las. Kijk voor inspiratie over hoe een recensie te schrijven, op onze site. Of, als je zelf al ervaring hebt als recensent, vlieg je natuurlijk op eigen inzicht! Stuur die samen met je gegevens (naam, adres, leeftijd) naar info@thrillzone.nl. 

Afbeelding
Thrill-Zone-2 logo.png
Redactie

Reacties

Maja Valkenborg

28 maart 2024 21:15

4

Ik las niemand mist mij van Corien Kraaijeveld.
Corien neemt ons mee in haar herinneringen toen haar zus Sjani kwam te overlijden door een scooter ongeluk.
Een kleine zin in de krant. Brommer komt onder vrachtwagen; twee meisjes dood. Deze kleine zin veranderde het leven van Corien en haar ouders.

Ten tijde van deze vreselijke gebeurtenis is het 1977 en is Corien 10 jaar oud.
In deze tijd wordt er niks met het verdriet van kinderen gedaan. Tegenwoordig is dat gelukkig heel anders.
Hoe ga je als 10 jarig meisje om met zo'n onmogelijk groot verdriet. Je hart is gebroken. Maar die van je ouders ook.

Gezien dezelfde ouders jou leren hoe je met dingen als verdriet moet omgaan. Kijk je naar hun en kopieer je dat. Voor de ouders is er veel steun. Maar voor Corien blijft dit achter. Wat uiteindelijk resulteert in diverse dwangneuroses. En diverse angsten.

Het verhaal is heel verdrietig. Zoveel cliché dingen worden er gezegd tegen een kind met verdriet. Waardoor zij zichzelf verliest. Pas op wat latere leeftijd komt ze hierachter en kan ze er middels therapie en liefde uit worstelen.
Wat een kracht om hier uit te komen en jezelf weer stukje bij beetje terug te vinden. Wat een kracht om ons mee te nemen in dit boek en je herinneringen. Wat een kracht dat je hier zo open over bent geworden.

Ik hoop dat je demonen de baas kunt. En dat je een leven vrij van angsten en neurosen mag hebben. Dat je kunt genieten van wat er nu in je leven gebeurt. Je verdriet wordt niet minder door de jaren. Je leert er mee om te gaan.

Het boek leest makkelijk weg. Je voelt het verdriet en het gevecht van Corien. De hoofdstukken zijn kort, daardoor leest het prettig.

Reactie toevoegen

Platte tekst

  • Geen HTML toegestaan.
  • Regels en alinea's worden automatisch gesplitst.
  • Web- en e-mailadressen worden automatisch naar links omgezet.