Alsof ik nooit heb bestaan is alweer het zevende spannende boek van de Vlaamse schrijver Johnny Bollé. Hij weet perfect waar hij de mosterd moet halen, zodat hij zijn lezers kan vergasten op een stevig psychologisch getint misdaadverhaal.

Hoe moet het met je verder, als je na twintig jaar eindelijk de deuren van de gevangenis achter je mag laten? Vraag het een keer aan Gabriël; hij doet zijn uiterste best om opnieuw zijn plaats in de huidige samenleving te verdienen. Zijn jarenlange opsluiting heeft hij te danken aan zijn beste vriendin, Olivia. Wanneer deze laatste geconfronteerd wordt met de verdwijning van haar dochter, slaat de wanhoop bij Olivia en haar man Hugo genadeloos toe. Een geheimzinnige figuur beweert in een brief dat hij de ontvoerder is. Hij noemt zichzelf Wolf. Logischerwijze verdenkt Olivia meteen Gabriël. Wil hij zich werkelijk wreken? Of is hier veel meer aan de hand?

‘Ze heeft me tot diep in mijn binnenste gekrenkt. Hiervoor zal ze boeten, met gelijke munt zal ik haar betalen. Ik ga haar ontnemen wat haar het liefste is.’

De opmerkelijke titel – die hier geen heldere verklaring krijgt omwille van denkbare spoilers - past erg goed bij het boek. Geen nood, alles wordt duidelijk uitgeklaard tijdens het lezen. Aanvankelijk blijft het verhaal behoorlijk mistig en vooral bewogen. Bollé opent zijn vat, gevuld met emoties, en strooit dat gul uit over de pagina’s. Enerzijds uit hij de wraakgevoelens van Wolf, anderzijds accentueert hij de radeloosheid van Olivia en Hugo. De hoofdpersonages fileert hij vakkundig en hij laat diep in hun ziel kijken. Ook nu weer hanteert de auteur zijn gekende vlotte doch scherpe pen; hij zet eerder korte hoofdstukken neer en vuurt frequente perspectiefwisselingen af op de lezer. Handig maakt hij gebruik van flashbacks om het verleden van een aantal figuren uit te lichten. Als neusje van de zalm zet hij alweer een sterk plot neer, voorzien van een mooie spanningsboog en merkwaardige wendingen. Je merkt het, hier is ongetwijfeld een ervaren thrillerschrijver aan het werk.

‘Haar keel wordt dichtgesnoerd, ze heeft het gevoel dat vanuit het plafond een batterij spijkers wordt geschoten die haar voeten vastpinnen aan de vloer.’

Bollé schept een beangstigende sfeer die hij heel plastisch weergeeft. Dat hij maar al te graag – af en toe - een loopje met je neemt, is voor zijn fans zeker geen verrassing. Plotwendingen behoren immers tot zijn vaste ingrediënten. Je voelt je gegijzeld en verplicht door te gaan tot en met de laatste regel. Alsof ik nooit heb bestaan is een spannende, diepgravende en pakkende thriller.