Iris Posthouwer is trainer, schrijver, en spreker. Eerder verscheen van haar hand Smalltalk Survival, welke ze samen met Liz Luyben schreef. Het is dan ook haar missie om ongemakkelijke gesprekken makkelijker te maken. Dit zet ze voort in haar meest recente boek Iets met grenzen stellen.

Hoe zeg je minder pijnlijk dat je iets niet wilt of dat je iets niet leuk vindt? Het stellen van grenzen wordt ons vaak knap lastig gemaakt in een tijd waar het bijna altijd draait om sociale vaardigheden. Grenzen stellen en communicatie in het algemeen wordt snel een oorlog, waarbij de gevatheid je om de oren vliegt. Men krijgt vaak van die reacties die eindigen in dooddoeners, waardoor we ons schuldig gaan voelen, en de neiging hebben te gaan piekeren. Want we willen nou eenmaal niet graag mensen tegen het hoofd stoten. Blijkbaar hebben we allemaal wel het talent van een pleaser in ons. Hoog tijd om nee te leren zeggen, en duidelijker naar anderen en onszelf te worden, zonder onnodige spanning en met behoud van een relatie. We leren beter om eigen grenzen aan te voelen, te communiceren en te bewaken. Ook als de ander aandringt, of nog erger, boos wordt.

Iris Posthouwer hanteert meteen een luchtige manier van benaderen en beschrijven als het op grenzen stellen aankomt. Ze gooit hoge ogen wanneer ze een korte uitleg geeft over de indeling van het naslagwerk, en hoe je het kunt gebruiken. Ze legt helder uit wat grenzen zijn, hoe je beter nee kunt zeggen, en meer van dit type bruikbare topics. Ze behandelt grenstechnieken, hoe je deze grenstechnieken bepaalt, en geeft tips voor een goede voorbereiding. Aan de hand van een stappenplan leren we dus hoe je grenzen kunt stellen, en leer je deze te bepalen. Blijkbaar kun je namelijk niet alles achter grenzen zetten.

De praktijkvoorbeelden laten zien hoe je dingen duidelijk kunt maken, zonder daar een schuldgevoel aan over te houden. In haar manier van communicatietips geven heeft ze door het hele boek aanhoudend deze etherische, maar serieuze ondertoon weten aan te houden. Hierbij sluipt ook een zekere herkenning in de situaties die ze aankaart.

Naast dat ze tips geeft over hoe je grenzen kunt uiten, legt ze ook het gebruik van intonatie en emoties uit, en hoe je bepaalde emoties kunt vertragen zodat men niet te snel reageert, en dus beter een gedegen reactie op een situatie kunt geven. Ook leren lezers emoties op een positieve manier te gebruiken en toe te passen wanneer er een grens aangegeven zal worden.

Ook interessant is het dat Posthouwer termen aankaart, die psychologen gebruiken. Shopping for confirmation, guilt tripping, en the-worst-motive fallacy zijn van die uitdrukkingen. Hoewel het in feite ook een gids is waarin we leren beter te communiceren, en het dan ook het uiterlijk van een leerboek heeft, werd dit boek ook een beetje vermakelijk bevonden. Immers, de schrijfster heeft er niet ronduit een strenge les van gemaakt. Dit boek zou dan ook door iedereen gelezen mogen worden, al is het niet alleen enkel om teleurstellingen en misverstanden te voorkomen. Een bijzonder behulpzaam naslagwerk, zeker wanneer de lezer de neiging heeft om discussies uit de weg te gaan.