Brendan DuBois is een voormalig journalist die besloot schrijver te worden. En niet onverdienstelijk, want zijn korte verhalen zijn enkele malen bekroond. De laatste dagen van Amerika verscheen in 2009 en werd een bestseller. Toch stuurt de titel van het boek je een verkeerde richting in.
De Verenigde Staten zijn getroffen door een verwoestende nucleaire aanval. Steden liggen in puin en miljoenen mensen zijn omgekomen. De rest van de inwoners is vanuit de steden naar het platteland gevlucht. Gas, water en elektra werken niet mee. Samuel Simpson is een Canadees die in een team onderzoekers van de VN op zoek is naar bewijzen van misdaden tegen de menselijkheid. Als journalist moet hij verslag doen van hetgeen ze aantreffen. Er zijn geruchten dat gewapende bendes overvallen plegen en onschuldige burgers doden. Tijdens hun zoektocht door het gebied ten noorden van New York zien ze verschrikkingen die hun brein te boven gaan. Overal loert gevaar, maar het gevaar komt niet alleen van buiten: ook in het team zijn kwaadwillige geesten bezig de boel te saboteren. Dit zorgt voor een zeer moeizame groepsdynamiek, die toch al onder druk stond door alle spanningen van buitenaf.
Door de titel lijkt het om een actiethriller van de bovenste plank te gaan á la Mad Max in zijn postapocalyptische wereld. Maar niets in minder waar. Het is meer een psychologische thriller tegen een achtergrond die het verhaal net dat tikje duisternis meegeeft waardoor het verhaal je bij blijft. De verhaallijn blijft bijna het hele boek door ook ‘klein’: de lezer vraagt zich continu af wat er nu precies is gebeurd. Het grote geheel blijft tot de laatste bladzijde buiten schot. Dit zorgt voor een beklemmende ervaring waarin het individu, Samuel Simpson, sterk tot zijn recht komt. Zijn angsten, woede, frustratie en paniek spatten van de pagina’s af en zuigen je mee die duistere wereld in. De sfeer van een verwoeste natie vergroot deze emoties alleen maar en zorgt dat het verhaal je nog lang zal heugen. Een psychologische thriller van de bovenste plank.
De Verenigde Staten zijn getroffen door een verwoestende nucleaire aanval. Steden liggen in puin en miljoenen mensen zijn omgekomen. De rest van de inwoners is vanuit de steden naar het platteland gevlucht. Gas, water en elektra werken niet mee. Samuel Simpson is een Canadees die in een team onderzoekers van de VN op zoek is naar bewijzen van misdaden tegen de menselijkheid. Als journalist moet hij verslag doen van hetgeen ze aantreffen. Er zijn geruchten dat gewapende bendes overvallen plegen en onschuldige burgers doden. Tijdens hun zoektocht door het gebied ten noorden van New York zien ze verschrikkingen die hun brein te boven gaan. Overal loert gevaar, maar het gevaar komt niet alleen van buiten: ook in het team zijn kwaadwillige geesten bezig de boel te saboteren. Dit zorgt voor een zeer moeizame groepsdynamiek, die toch al onder druk stond door alle spanningen van buitenaf.
Door de titel lijkt het om een actiethriller van de bovenste plank te gaan á la Mad Max in zijn postapocalyptische wereld. Maar niets in minder waar. Het is meer een psychologische thriller tegen een achtergrond die het verhaal net dat tikje duisternis meegeeft waardoor het verhaal je bij blijft. De verhaallijn blijft bijna het hele boek door ook ‘klein’: de lezer vraagt zich continu af wat er nu precies is gebeurd. Het grote geheel blijft tot de laatste bladzijde buiten schot. Dit zorgt voor een beklemmende ervaring waarin het individu, Samuel Simpson, sterk tot zijn recht komt. Zijn angsten, woede, frustratie en paniek spatten van de pagina’s af en zuigen je mee die duistere wereld in. De sfeer van een verwoeste natie vergroot deze emoties alleen maar en zorgt dat het verhaal je nog lang zal heugen. Een psychologische thriller van de bovenste plank.
Afbeelding
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
De Verenigde Staten zijn getroffen door een verwoestende nucleaire aanval. Steden liggen in puin en miljoenen mensen zijn omgekomen. De rest van de inwoners is vanuit de steden naar het platteland gevlucht. Gas, water en elektra werken niet mee. Samuel Simpson is een Canadees die in een team onderzoekers van de VN op zoek is naar bewijzen van misdaden tegen de menselijkheid. Als journalist moet hij verslag doen van hetgeen ze aantreffen. Er zijn geruchten dat gewapende bendes overvallen plegen en onschuldige burgers doden. Tijdens hun zoektocht door het gebied ten noorden van New York zien ze verschrikkingen die hun brein te boven gaan. Overal loert gevaar, maar het gevaar komt niet alleen van buiten: ook in het team zijn kwaadwillige geesten bezig de boel te saboteren. Dit zorgt voor een zeer moeizame groepsdynamiek, die toch al onder druk stond door alle spanningen van buitenaf.
Door de titel lijkt het om een actiethriller van de bovenste plank te gaan á la Mad Max in zijn postapocalyptische wereld. Maar niets in minder waar. Het is meer een psychologische thriller tegen een achtergrond die het verhaal net dat tikje duisternis meegeeft waardoor het verhaal je bij blijft. De verhaallijn blijft bijna het hele boek door ook ‘klein’: de lezer vraagt zich continu af wat er nu precies is gebeurd. Het grote geheel blijft tot de laatste bladzijde buiten schot. Dit zorgt voor een beklemmende ervaring waarin het individu, Samuel Simpson, sterk tot zijn recht komt. Zijn angsten, woede, frustratie en paniek spatten van de pagina’s af en zuigen je mee die duistere wereld in. De sfeer van een verwoeste natie vergroot deze emoties alleen maar en zorgt dat het verhaal je nog lang zal heugen. Een psychologische thriller van de bovenste plank.